مبحث چهارم: توقیف ملک مزروعی متعلق این حق از طریق قضائی (با حکم قضائی دادگاه های صالحه)

همان‌ طور که قبلاً نیز به صورت اجمالی بیان شد توقیف حق زارعانه و بالطبع توقیف ملک مزروعی متعلق این حق ممکن می‌باشد. به دلیل اینکه، حق زارعانه که یک حق دینی و غیر مادی است، وجود (حقوقی) خود را از لحاظ حقوقی از ملک مزروعی که عین مادی و ملموس است .در طول چندین سال آن هم بر اثر مساعی و زحمات وافر زارع مستأجر یا عامل (حسب مورد) أخذ و به منصه ظهور رسانده است. پس قانوناً استحقاق توقیف متعلق حق زارعانه یعنی زمین مزروعی به ‌عنوان أجلی مال مالک یا موجر از طرف صاحب و دارنده این حق یا قائم مقام یا نماینده و یا بستانکار وی وجود دارد. کما اینکه تبصره ماده ۹ لایحه قانونی نحوه ی خرید و تملک اراضی و املاک برای اجرای برنامه های عمومی، عمرانی و نظامی دولت مصوب ۱۸ بهمن ماه ۱۳۵۸ شورای انقلاب جمهوری اسلامی در راستای توقیف متعلق حق مذبور می‌گوید« مالک یا صاحب حق می‌تواند در صورت عدم پرداخت بها در مدت مذکور(حداکثر تا ۳ ماه طبق ماده ۹ لایحه مذبور) با مراجعه به دادگاه صالحه، درخواست توقیف عملیات اجرائی را تا زمان پرداخت بها بنماید و محاکم صالحه به موضوع خارج از نوبت رسیدگی و حکم لازم صادر می کند و در صورت پرداخت قیمت تعیین شده، بلافاصله رفع توقیف عملیات اجرائی به عمل خواهد آمد.» که نحوه توقیف این امر، نسبت به املاک دارای اسناد رسمی و عادی فرق داشته و به شرح دیل الذکر به بیان نحوه توقیف این اسناد می پردازیم.

گفتار اول: توقیف نسبت به املاک دارای اسناد رسمی

از آنجا که املاک مزروعی دارای اسناد رسمی به لحاظ تنظیم نقل و انتقال آن ها در دفاتر اسناد رسمی، معتبر بوده و از هر گونه خدشه و ایراد الا جعل مصون می‌باشند طبق ماده ۲۲ ق. ث، آخرین مالک قانونی آن ها مشخص بوده و به سهولت قابل اثبات هستند، توقیف آن ها نیز امکان پذیر می‌باشد که به شرح ذیل به بیان آن ها می پردازیم. دادگاه با توجه به دادخواست تقدیمی از طرف خواهان، دال بر صدور قرار تأمین خواسته جهت توقیف ملک مزروعی دارای سند رسمی، با تحقق شرایط ذیل، مبادرت به صدور قرار تامین خواسته می کند.

اگر اجاره نامه خواهان رسمی بوده و ایضاً حاکی از حق زارعانه زارع مستأجر باشد، دادگاه بدون ایداع خسارات احتمالی از طرف خواهان، اقدام به صدور قرار تأمین خواسته دال بر توقیف کل ملک مزروعی دارای سند رسمی خوانده (که غیر مشاعی است) می کند و لو اینکه ارزش آن به مراتب بیشتر از خواسته تقویم شده خواهان باشد.

چون که اولاً خواهان، خواسته خود را از کل ملک مذبور که دارای سند مفروز است مطالبه می‌کند، نه قسمتی از آن. به دلیل اینکه، بر روی کل زمین مذبور کارکرده و به عبارت اخری حق زارعانه نامبرده بر اثر مرغوبیت بخشیدن به کل ملک مزروعی ایجاد شده است. ثانیاً خواهان به تجویز تبصره ماده ۹ لایحه قانونی نحوه خرید و تملک اراضی و املاک برای اجرای برنامه های عمومی، عمرانی و نظامی دولت مصوب ۱۸ بهمن ۱۳۵۸ شورای انقلاب جمهوری اسلامی، توقیف عملیات اجرائی را می‌خواهد ،یعنی جلو هر گونه عملیات بر روی زمین زراعی تا صدور حکم قظعی و پرداخت ارزش کارشناسی شده حق زارعانه، گرفته می شود و الا اگر صرف توقیف با امکان تمتع از آن باشد، از طریق دایره اجرای ثبت نیز میسور و ممکن است.

اما اگر ملک مزروعی دارای سند رسمی مشاعی باشد، بعد از رسیدگی و صدور حکم قطعی یا عندالقتضاء با ایداع خسارت احتمالی، توقیف ملک مذبور ممکن می‌گردد.

گفتار دوم: نسبت به املاک دارای اسناد عادی

اگر اجاره نامه زارع مستأجر رسمی نبوده یا در صورت رسمی بودن نیز فاقد قید حق زارعانه (حق زارعانه سابق الایجادی یا صرف شناسایی بدوی آن و الا، همان‌ طور که قبلا گفتیم، حق مذبور، طبق شرایط خودش ایجاد می‌گردد نه با صرف ذکر آن ضمن عقود لازمه.) برای زارع مستأجر باشد و یا ملک مزروعی فاقد سند رسمی بوده و یا در صورت دارا بودن سند رسمی، سند مذبور به نحو مشاعی و جامع حداقل چند قطعه زمین باشد قرار تأمین خواسته یا توقیف اموال، فی البدایه و به سهولت ممکن نبوده بلکه مستلزم ایداع خسارت احتمالی از طرف خواهان و یا رسیدگی به موارد اعلامی و احراز صحت و سقم آن ها می‌باشد که در صورت اخیرالذکر، ضرورتاً نیازی به توقیف ملک مزروعی جهت تأمین خواسته نبوده و نمی باشد. چرا که تا حکم قطعی نشده، قرار تأمین خواسته بدون ایداع خسارت احتمالی صادر نمی گردد و در صورت قطعیت حکم نیز، بدون ضرورت توقیف بابت تأمین خواسته، بلافاصله اجرائیه صادر و ووفق مقررات اجرائ نیز می‌گردد.

مبحث پنجم: توقیف ملک مزروعی متعلق حق زارعانه از طریق دوائر اجرای ثبت فقط نسبت به املاک دارای سند رسمی

همان‌ طور که قبلا نیز بیان شد دوایر اجرای ثبت فقط اسناد رسمی یا اسنادی را که در حکم سند رسمی هستند، مانند چک و غیره توقیف و اجرائیه نیز صادر می‌کنند. در خصوص حق زارعانه نیز هرگاه سند رسمی برای خود حق مذبور و یا سند رسمی اجاره با تصریح به وجود چنین حقی موجود باشد و متعلق حق زارعانه نیز دارای سند رسمی باشدبدون مراجعه به دادگاه و کسب مجوز توقیف با درخواست ذینفع و بدوا با تقویم رسمی آن، اداره ثبت یعنی دایره اجرای ثبت، مبادرت به توقیف اسناد مذکوره (حق زارعانه یا ملک مزروعی هر کدام که مورد درخواست باشد.) می کند. اما این توقیف صرفاً از باب ممانعت از نقل و انتقال قانونی ملک مذبور متمکن از آثار حقوقی بوده و به عبارت اخری تا صدور اجرائیه و اجرای عملی آن، نافی و مانع تصرفات مالک از قبیل زراعت و غیره نبوده و نمی تواند باشد. چونکه توقیف عملیات اجرائی موضوع تبصره ماده ۹ لایحه قانونی نحوه خرید و تملک اراضی و املاک برای اجرای برنامه های عمومی، عمرانی و نظانی دولت مصوب ۱۷ بهمن ۱۳۵۸ شورای انقلاب اسلامی، آنچنان که در مبحث توقیف ملک مزروعی از طریق قضائی بیان شد، صرفاً در صلاحیت محاکم قضائی ذیصلاح بوده و دایره اجرای ثبت در این خصوص، صلاحیت معنونه را ندارند.

به لحاظ اینکه، اداره ثبت نوعاً به تشریفات قانونی و ثبتی اسناد و املاک رسیدگی نموده و الزام و اجبار عملی توسط دادگستری با بهره گرفتن از ضابطین قضائی صورت می‌گیرد. اما رأساً می‌توانند ملک توقیف شده را اجرائ نیز بنمایند. یعنی بعد از توقیف ملک و جری تشریفات قانونی از قبیل صدور ابلاغ و اجرائیه و آگهی فروش مال توقیف شده (ملک مزروعی متعلق حق زارعانه) هرکس که بالاترین قیمت را بر اساس قیمت پایه پیشنهاد دهد، ملک به او فروخته می شود و سند انتقال نیز به نام او تنظیم می‌گردد. منتهی در صورت امتناع مالک از تحویل زمین، توسط دادگستری ملزم می‌گردد.

مبحث ششم : اسقاط، تأدیه و انتقال تمام یا قسمتی از حق زارعانه

حق زارعانه نیز همانند سایر حقوق ، خصوصاً حقوق مالی به انحا مختلف قابل زوال است که طی ۲ گفتار ذیل به تبیین از بین رفتن تمام یا قسمتی از حق مذبور و یا عدم استدامه آن می پردازیم :

گفتار اول: ابراء

موضوعات مطرح شده
عنوان
زمان انجام
محقق

در مطالعه اول ارتباط بین شناسائی استعدادهای بالقوه و موجود در سازمان با انـواع فرصـت­های توسـعه شـغلی(مدیریت جانشین پروری رسمی یا غیررسمی) سنجیده شد. سپس ارتباط بین این ها با تعهد سازمانی از طریق دو متغیر واسطه (عدالت سازمانی، حمایت سازمانی) مـوردبررسی قرار گرفت.

The Impact of Succession Management Systems on Manager Attitudes and Organizational Outcomes

۲۰۰۸

Rebecca

S. Slan

در این کتاب در ۴ بخش به معرفی تاریخچه، تعاریف و مدل­های شایستگی و ارزیابی وضعیت فعلی و نیازهای آینده و چگونگی پر کردن شکاف توسعه ای و در نهایت ارزیابی سیستم مدیریت جانشین پروری پرداخته است

Effective Succession Planning

۲۰۱۰

William

J.Rothwell

جامعه مورد نظر در این تحقیـق ۱۵۳۰ نفر بودند که۴۱۴ نمونه انتخاب و پاسخ ها دریافـت شـد یافته ­های تحقیق نشان دادند که اگر چه مدیریت جانـشین پروری در دانشگاه مورد نظر پیـاده سـازی شـده بـود، امـا ایـن تلاش‌ها به طور کلی ناکافی بودند . شرکت کنندگان نیاز به بهبود این تلاش‌ها را ضروری دانسته اند

Understanding Succession Planning and Management Efforts at Midwestern University: A Mexed Methods Study

۲۰۱۰

Peter E. E.

Mateso

هدف از این پژوهش پاسخ به سؤالات زیر است:

۱- آیا مدیریت جانشین پروری در کاهش زمان بحران های اقتصادی مؤثر بوده است؟

۲- چگونه سازمان‌ها از طریـق مدیریت جانشین پروری می‌توانند زمان بحران‌ها را کوتاه کنند؟

۳ـ آیا یک برنامه مدیریت جانشین پروری موفق حتی در دوره بحران‌ها هم می‌تواند ادامه یابد؟

An Examination of Succession Management in Organizations During Times of Jacqueline 2010 Economics Crisis

۲۰۱۰

Jacqueline S. Fairney

(هادیزاده مقدم و سلطانی، ۱۳۹۰، ۵۶).

موضوعات مطرح شده
عنوان
زمان انجام
محقق

هدف از این مقاله پژوهشی ارزیابی مدل مسیر ارتقا رهبری برای توسعه مدیران از طریـق بررسی تغییرات شایستگی­های افراد در سطوح شـغلی از پائین بـه بالا بوده است. نتیجه تحقیق نـشان داد بـا اسـتفاده از ایـن مدل، سازمان قادر خواهـد بـود بهترین افـراد را تحت مناسب‌ترین آموزش­ها قرار داده و مسیر ارتقا مناسب با آن ها را آماده سازد.

Leadership competencies across organizational levels: a test of the pipeline model

۲۰۱۱

Guangrong

Dai, King

Yii Tang,

Kenneth P.

De Meuse

در این مقاله، نویسنده ‌در مورد سه اصل پیاده سازی یک برنامه مدیریت جانشین پروری مؤثر بحث می‌کند. شناسائی جانشینان و رهبران بلقوه توسعه و متعهد کردن کارکنان برای رهبری حفظ کارکنان توسعه یافته

The Case for Succession Planning

۲۰۱۱

Jodi Chavez

(هادیزاده مقدم و سلطانی، ۱۳۹۰ ، ۵۷).

فصل سوم

روش­شناسی تحقیق

۳ ـ ۱ ـ روش تحقیق

به طور کلی روش‌های تحقیق در علوم رفـتاری را می‌توان با توجه به دو ملاک تقسیم کرد. الف)هدف تحقیق و ب) نحوه گردآوری داده ها (دلاور، ۱۳۸۰، ۲۰۳)

۳ ـ ۱ ـ ۱ ـ روش تحقیق بر حسب هدف

پژوهش حاضر، تحقیقی کاربردی است و به قصد کاربرد نتایج یافته­هایش برای حل مشکلات خاص درون سازمان­ها انجام می­ شود و تلاشی برای پاسخ دادن به یک معضل ومشکل عملی است که در دنیای واقعی وجود دارد، ‌بنابرین‏ هدف از تحقیق حاضر توسعه دانش کاربردی در یک زمینه خاص است، لذا تحقیق از نظر هدف، کاربردی است

تحقیقات علمی بر حسب هدف به سه دسته تقسیم می‌شوند:

تحقیقات بنیادی: هدف تحقیق بنیادی، آزمون نظریه ­ها، تبیین روابط بین پدیده‌ها و افزودن به مجموعه دانش موجود در یک زمینه خاص می‌باشد. در تحقیق بنیادی نظریه ها مورد بررسی قرار گرفته و تأیید، تعدیل یا رد می‌گردند. با تبیین روابط میان پدیده ­ها، تحقیق بنیادی به کشف قوانین و اصول علمی می ­پردازد. با این اهداف، تحقیقات بنیادی درصدد توسعه مجموعه دانسته ­های موجود درباره اصول و قوانین علمی است. این نوع تحقیقات نتیجه­گرا بوده و در رابطه با نیازهای تصمیم ­گیری انجام نمی­ شود.

تحقیق کاربردی: هدف در این نوع تحقیق توسعه دانش کاربردی در یک زمینه خاص است. تحقیق کاربردی به سمت کاربرد عملی دانش هدایت می‌شود.

تحقیق و توسعه: این نوع تحقیق به منظور تدوین و تشخیص مناسب بودن یک فرآورده آموزشی (روش­ها و برنامه ­های آموزشی) انجام می‌شود. هدف اساسی این نوع تحقیقات تدوین یا تهیه برنامه ها و طرح‌ها می‌باشد به طوری­که ابتدا موقعیت نامعین خاصی مشخص شده و ‌بر اساس یافته های پژوهشی، طرح یا برنامه ویژه آن تدوین و تولید می‌شود (سرمد و همکاران، ۱۳۸۳، ۷۹).

۳ـ ۱ ـ ۲ ـ روش تحقیق بر حسب نحوه نحوه گردآوری اطلاعات

به طور کلی تحقیق­حاضر از نظر ماهیت و هدف، کاربردی و از نظر روش جمع ­آوری داده ­ها، یک تحقیق توصیفی ـ تحلیلی و از نظر شیوه اجرا می‌دانی (پیمایشی) ‌می‌باشد.

تحقیقات علمی بر حسب نحوه گردآوری اطلاعات به دو دسته تقسیم می‌شوند:

تحقیق آزمایشی: در روش آزمایشی، برای ارزشیابی تأثیر متغیر مستقل، پژوهشگر آن را اجرا و دستکاری می‌کند و با بهره گرفتن از شیوه های مختلف کنترل، مشاهده و اندازه ­گیری نتایج آزمایش به معلول پی می‌برد. کنترل عوامل مختلف در تحقیق آزمایشی موجب می‌شود که محقق بتواند تأثیر عوامل دیگر را از عامل مورد نظر جدا کند و تأثیری را که مشاهده ‌کرده‌است به متغیر مورد آزمایش نسبت دهد (دلاور، ۱۳۹۰، ۲۱۱).

تحقیق توصیفی: اجرای تحقیق توصیفی می‌تواند برای شناخت بیشتر شرایط موجود یا یاری دادن به فرایند تصمیم ­گیری باشد. تحقیق توصیفی شامل جمع‌ آوری اطلاعات برای آزمون فرضیه یا پاسخ به سؤالات مربوط به وضعیت فعلی موضوع، مطالعه می‌شود (خاکی، ۱۳۸۷، ۱۰۴). مطالعه توصیفی برای تعیین و توصیف ویژگی‌های متغیرهای یک موقعیت صورت می‌گیرد. از این رو، هدف هر مطالعه توصیفی عبارت است از تشریح جنبه‌هایی از پدیده مورد نظر پژوهشگر و با دیدگاهی فردی، سازمانی، صنعتی و نظایر آن (سکاران، ۱۳۹۰، ۱۲۴-۱۲۳).

۳ ـ ۲ ـ جامعه آماری تحقیق

جامعه­آماری این پژوهش کلیه مدیران ارشد شرکت نفت استان تهران می­باشند. با توجه به اینکه جامعه آماری این تحقیق شرکت­های نفت ‌می‌باشد نمونه گیری این تحقیق دو مرحله­ ای است ‌به این ترتیب که در ابتدا به صورت تصادفی از بین کل شعبات شرکت نفت موجود در شهر تهران (تعدادشان ۸۰ مورد است) چند مورد را انتخاب کرده و سپس آمار تعداد کل مدیران این شرکت‌ها را به دست آورده و از طریق جدول مورگان حجم­نمونه به تعداد ۶۶ نفر انتخاب شده و به صورت تصادفی پرسشنامه در بین آن ها توزیع خواهد شد.

۳ ـ ۳ ـ پایایی پرسشنامه:

« و اگر پیراهن یوسف از پشت سر دریده پس زن دروغگوست و یوسف از راستگویان است و چون شوهر دید که پیراهن از پشت سر دریده است گفت این از مکر شما است که مکر و حیله زنان بسیار بزرگ و حیرت انگیز است. شوهر که حقیقت را دریافت یوسف را گفت که ای پسر از این درگذر و زن را گفت از گناه خود توبه کن تو مرتکب خطای بزرگی شده­ای و سخت از خطاکاران گردیدی.»

در این زمینه اهمیت علم قاضی به درجه ای است که « در مقام تعارض بین شهادت شهود و امارات قضایی جانب اماره را باید ترجیح داد زیرا قاضی از اماره قضایی مستقیماً اطمینان حاصل می‌کند در حالی که استماع گواهی برای وی (بجای ایجاد علم) فقط ایجاد ظن می‌کند آنهم آگاهی به طریق غیر مستقیم.»^[۲۹] در حقوق عرفی قرائن و امارات بر دو نوع است: قرائن قانونی و قرائن وجدانی. قرائن قانونی آن است که قاضی نمی تواند در تصمیم­گیریها از آن چشم پوشی کند مانند اماره سن قانونی برای بلوغ دختران و پسران.

قرینه وجدانی یا اقناعی آن است که در شناخت و بررسی یک رویداد مورد استناد قرار می‌گیرد و قاضی را مساعدت می کند تا وی پیوندی میان کشف جرم و آن اماره بیابد و ناشناخته ای را به واسطه آن شناسایی نماید مثلاً چنانچه انسانی با چاقوی خون آلود از خانه بیرون آمده و به سرعت فرار کند و نشان خوف و هراس در وی مشاهده گردد و مشاهده کنندگان در آن لحظه وارد خانه شده و مقتول را بیابند و در آن خانه فرد دیگری نباشد می توان آن شخص را قاتل فرض کرده و تصور خودکشی منتفی است و قابل ترتیب اثر نمی باشد.

در حقوق اسلام نیز قرائن یا شرعی هستند یا موضوعی. قرائن شرعی داراینص بوده و شارع مقدس به روشنی آن ها را بیان نموده و قاضی ملزم به رعایت آن ها می‌باشد مانند اقرار متهم یا شهادت شهود یا متصرف مال منقول بودن. البته این ها در صورتی لازم الرعایا می‌باشند که علم برخلاف آن وجود نداشته باشد.

قرائن موضوعی آن است که دانستن آن برای هرکسی که بدان دلالت کند ملازمه عقلی دارد مانند سارق مدارکی ارائه نماید که دال بر وجود وی در محل دیگری غیر از محل سرقت در زمان سرقت. قرائن موضوعی گاهی علم و یقین به همراه نداشته بلکه تنها ممکن است ایجاد ظن در شخص بنماید که در اینصورت فقط به عنوان راهگشا عمل کرده و موضوع باید به اثبات رسیده سپس حکم قضیه صادر می شود.

امارات قانونی و قضایی یا همان وجدانی دارای چند ویژگی هستند که ابتدا ویژگی امارات قانونی مطرح می‌گردد سپس امارات قضایی. ویژگی امارات قانونی عبارت است از: اولاً تعداد این امارات محدود و معین است زیرا این امارات از طریق قانون مشخص می شود. ثانیاًً امارات قانونی مبتنی بر ظن نوعی هستند و در بسیاری اوقات شبیه به اصول عملیه می‌باشند و همیشه کاشف از واقع نمی باشند اما بایستی توجه داشت این امارات تا زمانی که دلیلی برخلاف آن آورده نشود کاملاً معتبر است و موجب علم برای قاضی می‌باشد. ثالثاً امارات قانونی به نفع صاحب آن همیشه دلیل هستند و بار اثبات دعوی در این خصوص بر عهده کسی است که اماره برخلاف نظر وی دلالت می کند. اما ویژگی امارات قضایی یا وجدانی این است که اولاً تعداد این امارات نامحدود می‌باشد و تعداد مشخص و معینی ندارند چرا که در هر دعوای خاصی، اماره قضایی نیز ممکن است وجود داشته باشد. ثانیاًً درجه اعتبار و ارزش امارات قضایی به نظر قاضی وابسته است و دادرس در صورتی که با آن امارات به اقناع وجدانی و اطمینان درونی دست یابد می‌تواند در آن خصوص اقدام به صدور حکم نماید. ثالثاً امارات قضایی مبنی بر ظن موردی است نه نوعی یعنی اینکه امارات می‌توانند در خصوص هر دعوای خاصی مطرح شوند هرچند ممکن است جنبه غلبه و ظاهر نیز نداشته باشد.

ناگفته پیدا‌ است که قاضی برای کشف حقیقت لازم است پرونده را از هر جهت مطالعه و بررسی کرده و پس از حصول قطع و یقین، اقدام به صدور رأی نماید.

گفتار چهارم: کارشناسی

نظر اهل فن در تشخیص موضوع را کارشناسی می‌گویند لذا دادگاه نمی تواند برای تشخیص حکم یا تفسیر مواد قانونی مجمل یا ناقص از کارشناسی استفاده کند بلکه فقط در موضوعات فنی و پیچیده که از دادرس نمی توان انتظار داشت که بر تمامی این امور آگاه و مسلط باشد و بتواند ‌بر اساس آگاهی و علم خویش حکم صادر نماید می‌تواند به درخواست طرفین یا با تشخیص خود، با صدور قرار ارجاع امر به کارشناس، نظر اهل فن و خبره را استعلام کند. ‌بنابرین‏ هرگاه تشخیص موضوعی به اظهارنظر متخصص یا کارورز در رشته­ای نیاز پیدا ‌کند از کارشناس بهره می گیرند همان گونه که کارشناس در حقوق عرفی و روش های حقوقی جهان کاربرد بسیاری دارد. در حقوق اسلامی نیز کارشناسی مورد توجه قرار گرفته است و با پیشرفت تکنولوژی و تخصصی تر شدن رشته ها، نیاز به کارشناس متخصص بیشتر شده است مانند تشخیص جعلی بودن سند یا تشخیص علت حادثه.

البته بایستی گفت که کشف جرم و جمع‌ آوری دلایل علیه فرد مشخص به عنوان متهم جرم از وظایف دادستان‌هاست. امروزه از طریق علم و با کمک میکروسکوپ، دوربین‌های عکاسی بخصوص دوربین‌های نوری، آزمایشات خونی، آثار انگشت و لکه‌ها و سیستم میکروبیولوژی انواع و اقسام روش‌های شیمیایی و آناتومی و علوم طبیعی و روش‌های روانشناسی می‌توان محل وقوع جرم را کاملا و به صورت دقیق بررسی و مجرم را شناسایی کرد. بدیهی است کارشناسان فنون و علوم مختلف می‌توانند در زمینه‌های گوناگون، پلیس علمی را در ارتباط با کشف جرایم یاری کنند ماحصل کلام آنکه «کشف علمی جرایم» در محاکم کیفری و نزد قضات جنایی باید بیش از پیش جایگاه والای خود را پیدا کند.

در حقوق موضوعه در مواردی که نیاز به اظهارنظر فنی راجع به امری وجود داشته باشد بایستی قرار ارجاع امر به کارشناس صادر و اصدار رأی پس از اظهارنظر کارشناس صورت بگیرد و تنها در امور عادی که تشخیص عادی کفایت می‌کند، قاضی خود می‌تواند رأساً اظهارنظر کند.

در رابطه با مواردی که نیاز به اظهارنظر کارشناس وجود دارد حکم شماره ۳۶۶۴ مورخ ۲۶/۱/۱۳۲۴ دادگاه انتظامی قضات می‌گوید: «چون تعیین اجرت المثل هر ملکی از امور فنی و محتاج به اعمال نظر کاشناس است حتی اگر حاکم محکمه نیز خود دارای تخصص فنی بوده و قادر به تشخیص باشد در این قبیل از موارد که جلب نظر کارشناس لازم است می بایست از اظهارنظر خویش خودداری کرده و تعیین میزان آن را به کارشناس محول سازد و با عدم توافق طرفین در میزان اجرت المثل مبادرت به اصدار حکم بر میزان معینی بدون مراجعه قبلی به کارشناس تخلف است.»

لذا به موجب این حکم قضات صریحاً از اظهارنظر پیرامون مسائلی که تخصصی و فنی می‌باشند ممنوع ‌شده‌اند، گرچه خود دارای چنین تخصصی باشند.

مواردی که به عنوان کارشناسی ‌می‌توان گفت پزشکی قانونی است که رشته مهمی از علم پزشکی است که می ­تواند به دستگاه عدالت کمک مؤثر و رهنمونهای لازم را بنماید و مقامات قضایی را از اشتباه باز دارد و کشف و علل بسیاری از جرائم را آشکار سازد.

حرمت به خود – خودپنداره – اعتماد به نفس^[۷۹]

خودپنداره یعنی من کی هستم؟ باورهای اختصاصی که به واسطه آن شما خودتان را تعریف می‌کنید (مایرز^[۸۰]،۲۰۰۵). خودپنداره ارزیابی کلی است که فرد از شخصیت خود دارد. به عبارت دیگر درکی است که فرد از خویشتن به دست آورده است. در حالی که حرمت به خود، قضاوت‌های ارزشی را ‌در مورد درک از خود در بر می‌گیرد (اسلامی‌نسب، ۱۳۷۳؛ به نقل از شریفی، ۱۳۹۰). در واقع خودپنداره بر مجموعه منظمی از نگرش‌ها و تصورات فرد درباره خویش دلالت دارد که به فرد انسجام بخشیده و به ارزیابی وی از خودش کمک می‌کند (اسیون، ۲۰۰۳؛ به نقل از شریفی، ۱۳۹۰).

حرمت به خود واجد دو بخش پیوسته به هم می‌باشد، یکی تکیه کردن، واگذار نمودن و اطمینان داشتن و دیگری (خود). ‌بنابرین‏ حرمت به خود یعنی اطمینان کردن به خویشتن(آتش پور و آقایی، ۱۳۸۴). در ساختن حرمت به خود شناخت خود منجر به پذیرش خود، پذیرش خود منجر به سعی در ابراز وجود و ابراز وجود منجر به شکوفایی توانایی و شکوفایی توانایی منجر به افزایش حرمت به خود می‌شود (لیندن فیلر، ترجمه اصغرپور،۱۳۸۲).

حرمت به خود واقعی مثل اعتماد به خود نیست، اعتماد به نفس بر اساس دانش استوار است که می‌گوید شما در یک فعالیت، احتمالاً موفق خواهید بود، چرا که در فعالیت‌های مشابه در گذشته موفق بوده اید، برعکس حرمت به خود عبارت‌است از توانایی دوست داشتن و احترام به خود چه به هنگام شکست و چه به هنگام پیروزی (برنز، ترجمه کربلایی نوری ، ۱۳۸۵).

حیطه‌های پنج‌گانه حرمت به خود

1. 1. حیطه اجتماعی: حیطه اجتماعی احساسات کودک را ‌در مورد خویش به عنوان دوست دیگران شامل می‌شود. آیا سایر بچه ها او را دوست دارند، آیا به عقایدش احترام می‌گذارند، او را در فعالیت‌های خودشان شرکت می‌دهند ؟ آیا او از برخوردها و روابطش با همسالان خویش احساس رضایت می‌کند، کودکی که نیازهای اجتماعی او ارضاء شده باشد (صرف نظر از این‌که چقدر این نیازها با مفاهیم سنتی^[۸۱] از محبوبیت مطابقت دارند) از این جنبه خود احساس رضایت خواهد کرد (پوپ، ۱۹۸۹؛ ترجمه تجلی، ۱۳۸۳).

1. 1. حیطه تحصیلی: زمینه تحصیلی به ارزیابی کودک از خود به عنوان دانش‌آموز مربوط می‌شود. این امر تنها ارزیابی ساده‌ای از توانایی و موفقیت تحصیلی نیست، چون همه بچه ها که نمی‌توانند شاگرد اول باشند. بلکه این کار نمونه‌ای از حالتی است که کودک تصمیم می‌گیرد (بقدر کافی خوب ) باشد. اگر کودک به تمام معیارهای موفقیت و تحصیلی دست یابد (که طبیعتاً این معیارها به وسیله خانواده، دوستان و معلمان شکل می‌گیرد) احترام به خود او مثبت خواهد بود (پوپ، ۱۹۸۹؛ ترجمه تجلی، ۱۳۸۳).

1. 1. حیطه خانوادگی: احترام به خود خانوادگی، احساسات کودک را نسبت به خود به عنوان عضوی از خانواده منعکس می‌سازد. کودکی که احساس می‌کند عضو با ارزشی از خانواده خود است، وظیفه خود را به نحو احسن انجام می‌دهد، و به لحاظ محبت و احترامی که از والدین، خواهران و برادرانش دریافت می‌کند، احساس امنیت کرده و احترام به خود مثبتی در این زمینه پیدا می‌کند (پوپ، ۱۹۸۹؛ ترجمه تجلی، ۱۳۸۳).

1. 1. حیطه تصویر بدنی: تصویر بدنی، ترکیبی از ظاهر جسمانی و قابلیت‌های بدنی است. احترام به خود کودک در این زمینه، بر اساس رضایت خاطر او از این امر است که بدنش چگونه به نظر می‌رسد و عمل می‌کند. نوعاً دخترها بیشتر نگران ظاهر خود هستند و پسرها نگران توانایی ورزشی، البته این امر ضرورتاً ‌در مورد تمام بچه ها صدق نمی‌کند، امروزه نقش‌های سنتی ‌در مورد کودکان در حال تغییر است.

1. حیطه‌کلی: احترام به خود کلی، ارزیابی جامع‌تری از خود است و بر اساس ارزیابی کودک از اکثر خصوصیات خودش می‌باشد. احترام به خود کلی در احساساتی از قبیل این‌که من فرد خوبی هستم یا این‌که من اکثر خصوصیات خودم را دوست دارم جلوه گر می‌شود (پوپ، ۱۹۸۹؛ ترجمه تجلی، ۱۳۸۳).

تاثیر حرمت به خود بر زندگی

حرمت به خود در زندگی ما به طرق زیر تاثیر می‌گذارد:

الف) در چگونگی فکر، عمل و احساس ما ‌در مورد خودمان.

ب) در چگونگی موفقیت ما در رسیدن به اهدافی که در زندگی تعیین می‌کنیم. ‌بنابرین‏:

حرمت به خود بالا این احساس را در ما ایجاد می‌کند که مؤثر، خلاق، بارور و دوست داشتنی و آماده برای عمل باشیم. اما حرمت به خود پایین این احساس را می‌تواند در ما به وجود آورد که غیر مؤثر، بی ارزش، منزجرکننده و نالایق هستیم (آقایی و آتش پور،۱۳۸۴). بی تردید حرمت به خود پایین را می‌توان تغییر داد به شرط آن‌که:

الف) جازه ندهیم شکست‌های گذشته ما را متوقف ساخته و ما را به عقب برگرداند.

ب) یاد بگیریم خود را ملزم نماییم که درباره خویشتن به صورتی مطلوب و صحیح فکر کنیم (آقایی و آتش پور،۱۳۸۴).

رشد حرمت به خود

۲-۲-۱-۱ توجه رسانه ها ^[۲۳]

شهرت و آوازه سازمان از جمله مسائلی است که در تحقیقات اخیر با توجه فزاینده ای از سوی مدیریت استراتژیک مواجه شده است. شهرت و اعتبار را می توان در زمره مهم ترین دارایی های نامحسوس سازمان که دستیابی به مزیت رقابتی را برای سازمان در پی دارند، تلقی نمود(محمدی ،۱۳۹۰). “هال” (۱۹۹۲) بیان می‌کند که شهرت و آوازه سازمان جزء سیزده دارایی ناملموس مهم سازمان قرار دارد.

شهرت و آوازه سازمان را می توان به عنوان نحوه ارزیابی ذینفعان از سازمان تعریف کرد. اعتبار و آوازه سازمان از تعامل میان سازمان و ذینفعان و جریان اطلاعاتی که اطلاعات مربوط به سازمان را در اختیار ذینفعان قرار می‌دهد، حاصل می شود. ذینفعان سازمان ‌گروه‌های مختلفی نظیر ، مشتریان، عرضه کنندگان ، آژانس های دولتی، ‌گروه‌های خاص علاقه مند ، کارکنان سازمان و … را در بر می‌گیرد.

تحقیقات نشان داده‌اند که رسانه ها نقشی قابل توجهی را در شکل دهی به افکار و عقاید عمومی و بهبود تصویر سازمان در سطح جامعه ایفا می‌کنند و این مسئله بر مبنای تئوری برجسته سازی قابل توجیه است (Deephouse , 2000: 1091) . برجسته سازی^[۲۴] اصطلاحی است که برای توصیف روش هایی به کار گرفته می شود که رسانه ها به مدد آن ها ، آگاهانه و یا غیر عمدی مباحثه و آگاهی عمومی را ساخت مند می‌کنند.

رسانه های جمعی از آغاز به عنوان یکی از نهادهای مؤثر و مهم در جوامع نقش آفرینی کرده‌اند و در تمامی ابعاد زندگی اجتماعی اعم از اقتصاد ، سیاست، فرهنگ و … اثر گذار بوده اند. این اثر گذاری در یکی دو دهه اخیر به حدی رسیده که توجه مدیران و متولیان امور جوامع را به خود جلب کرده و آن ها را در جست وجو برای یافتن شیوه های مؤثر و کار آمد مدیریت و راهبری این دستگاه های عظیم به تکاپو انداخته است. امروزه موضوع مشتری مداری برای سازمان ها از اهمیت خاصی برخوردار شده است. برای این منظور شرکت ها و سازمان ها در امور مربوط به تبلیغات و روابط عمومی خود سرمایه گذاری چشم گیری انجام می‌دهند و یکی از ابزارهای مهم و در واقع مهم ترین ابزار برای این منظوراستفاده از رسانه های جمعی و قدرت نفوذ و تاثیرگذاری آن ها در لایه‌های مختلف جامعه است. با توجه به چنین مسئله ای برداشت عده ای از مدیریت رسانه نحوه تعامل و ارتباط سازمان ها با رسانه های مختلف و نحوه به کارگیری بهینه آن ها در جهت اهداف و منافع سازمان است. به عبارتی دقیق تر، هنر ساماندهی و تنظیم بهینه و مؤثر ارتباط بین سازمان با رسانه های جمعی و بهره گیری از ظرفیت های رسانه ای در راستای اهداف و سیاست های اطلاع رسانی سازمان به مدیریت رسانه ای تعبیر می شود.

تعامل مؤثر با رسانه ها مزایای بسیاری برای سازمان در پی دارد. به عنوان مثال می توان برای تبلیغات از ظرفیت های رسانه ای استفاده کرد، یا در مواقع بحرانی و زمانی که حیثیت، اعتبار و شهرت سازمان خدشه دار می شود با بهره گرفتن از قدرت اطلاع رسانی و تبلیغی آن ها از بحران کاست و حتی آن را به فرصت هایی برای سازمان مبدل ساخت (روشندل ، ۱۳۸۵) .

به طور کلی رسانه یک کارگزاری واسطه ای است که امکان می‌دهد ارتباطات اتفاق بیافتد. در معنایی دقیق تر، رسانه تحولی فن آورانه است که بر کانال ، برد و یا سرعت ارتباطات می افزاید. هر رسانه می‌تواند کدها را در امتداد یک یا چند کانال منتقل کند. اما این کاربرد واژه رسانه به تدریج رنگ می بازد و این واژه هر چه بیشتر به رسانه های فنی و به خصوص رسانه های گروهی محدود می شود . گاهی از این واژه برای اشاره به ابزار ارتباطات استفاده می شود اما واژه رسانه بیشتر به شکل های فنی اشاره دارد که این ابزارها به کمک آن ها فعلیت بخشیده می‌شوند. (رئیسی زاده، ۱۳۸۵) .

برجسته سازی در مرحله نخست ‌به این پرسش می پردازد که رسانه ها چه موضوعاتی را به مخاطبان عرضه می‌کنند و در مرحله دوم این پرسش مطرح می شود که اطلاعات در خصوص این موضوعات چگونه ارائه می شود. بررسی” مک کومبز و شاو” در سال ۱۹۷۲ اولین پژوهش انجام شده درباره برجسته سازی است ، اگرچه هنگامی که این بررسی انجام شد این فکر که رسانه ها اولویت همگان را تعیین می‌کنند تازه نبود. کارکرد برجسته سازی رسانه را گرایش رسانه ها به تاثیر گذاشتن بر آنچه مردم مهم تلقی می‌کنند، توصیف کرده‌اند. “راجرز و دیرینگ”^[۲۵] برجسته سازی را چنین تعریف می‌کنند: “فرا گردی که به واسطه آن رسانه های جمعی اهمیت نسبی موضوعات و تاثیرات گوناگون را به مخاطب منتقل می‌کنند”. اولویت بندی^[۲۶]، فهرستی از موضوع ها و رویدادهایی است که در یک نقطه زمانی بر حسب سلسله مراتب تنظیم شده اند. رویدادها را وقایع معین و محدود به زمان و مکان تعریف کرده‌اند و” موضوع ها” رشته- ای از رویدادهای مرتبط به هم هستند (دهقان ۱۳۷۶) .

تحقیقات پیشنهاد می‌کند که رسانه دانش و عقاید عمومی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به خصوص تئوری بر جسته سازی که پیشنهاد می‌کند پوشش رسانه ای برخی موضوعات، آن ها را در نظر عموم برجسته می کند. (Mac Combs & Shaw, 1972 : 180)

این امکان که رسانه ها می‌توانند عموم را تحت تاثیر قرار دهند ریشه در تحقیقات لیپمن (۱۹۹۲) دارد. برخی تحقیقات دیدگاهی در سطح خرد را اتخاذ کرده و اثر رسانه ها بر افراد را بررسی می‌کنند. اخیراًًٌ ، فراتر از برجسته کردن موضوعات، تئوری برجسته سازی به سمت بیان اثرات رسانه ها بر نگرش ها و رفتارها و نفوذ رسانه ها بر ساخت اجتماعی حقایق حرکت می‌کند. این فرض که رسانه ها دانشی و عقاید عمومی را تحت تاثیر قرار می‌دهند از طریق تاثیر آن ها بر شهرت و اعتبار^[۲۷] سازمان ها ، امکان پذیر است. (Deephouse , 2000: 1100)

سازمان ها اطلاعات مربوط به ویژگی ها و فعالیت های خود را از طریق رسانه ها مخابره می‌کنند. رسانه ها به طور فزاینده نقش مهمی را در رابطه با نحوه ارزیابی ذینفعان از سازمان ایفا می‌کنند و نقش آن ها در زمینه تکمیل اطلاعات مربوط به استراتژی ها و عملکرد سازمان ها به طور مستمر رو به افزایشی است. امروزه رسانه به عنوان ابزاری جهت رسیدگی دقیق و ارزیابی استراتژی ها ، فرایندهای تصمیم گیری مدیران سازمان و مسئولیت های اجتماعی سازمان ها مورد توجه ذینفعان سازمان قرار دارند. (Hatch & Schultz , 2002: 358)