۲-۲-۱۰- فرایند درمان:

استیون فریدمن در کتاب خود تحت عنوان:« روان درمانی مؤثر و زمانبند در جهت افزایش نتایج در عصر منابع محدود» (فریدمن و لیپچیک^[۴۰]، ۱۹۹۷، ۱۹۹۹)، قویاً از درمان راه حل محوراستفاده می‌کند همچنان که او پنج فرایند اصلی را که یک رویکرد مؤثر در طی زمان مبتنی بر قابلیت را نشان می‌دهند ترسیم می کند:

1. 1. ارتباط: گوش دادن، تأیید نمودن و قبول نمودن سرگذشت هر یک از مراجعین همزمان با اینکه فرد درمانگر ‌در مورد مجموعه اهدافی که متقابلاً ‌در مورد آن ها توافق شده است به آن ها می پیوندد.

1. 1. 1. کنجاوی: ایجاد فرصت برای بحث ‌در مورد دیدگاه ها همزمان با توجه به توانایی‌های مراجعین.

   

1. 1. همکاری: همکاری با مراجع در جهت آینده ترجیهی او، برجسته سازی موفقیت ها (استثناها) و ایجاد امیدواری.

1. خلق نظریات کارساز:

الف) معرفی ایده های جدید که از گفتگوهای بالینی سرچشمه می گیرند.

ب) مشخص نمودن اقدامات عملی (تکلیف خانه).

۵٫ خاتمه: تعریف و تمجید نمودن، گرامی داشتن و تحسین تغییر، ایجاد فرصت برای مراجع برای بیان و اعلام نظر خود در خصوص تغییرات صورت گرفته خویش و ارائه پیشنهادهای بیشتر در آینده. نمودار زیر الگوی درمان را در رویکرد راه حل محور نشان می‌دهد:

همکاری

کنجکاوی

ارتباط

پیدایش نظرات در خصوص راه حل مسئله

پایان (چرخه عمل)

ایجاد امیدواری ایجاد فضا گوش دادن

توسعه اهداف جستجوی توانایی ها و پیوستن

قبول انتظارات صلاحیت ها تأیید کردن

معرفی عقاید، شقوق انتخابی جدید، بیان مراحل عملی کار، تشویق صورت گرفته

ارائه متمم ها، گرامی داشت، تغییر پیشنهاد راه حل های بعدی (تلفنی – رودررو)

نمودار ۲-۱: الگوی درمان (فریدمن، ۱۹۹۷)

درمان راه حل محوراقدام درمانی را به عنوان «فاکتورهای درمانی» در نظر می‌گیرد (که بیانگر نوعی مدل پزشکی «بیماری » و «درمان» می‌باشد). در عوض درمان راه حل محوربر دستیابی مقابله ای و انسانی به معناسازی تأکید می‌کند. چگونه ظاهر ما بر آنچه که می بینیم تأثیر می‌گذارد و آنچه که ما می بینیم بر آنچه که در اطرافمان انجام می‌دهیم تأثیر می‌گذارد. تغییر در ادراک به تغییرات در رفتار (و بالعکس) منجر می شود این از طریق زمان رخ می‌دهد:« همچنان که مراجعه کنندگان و فرد درمانگر بیشتر و بیشتر ‌در مورد راه حلی که می خواهند با یکدیگر آن را به وجود آورند صحبت می‌کنند. آن ها به حقیقت یا واقعیت آنچه که درباره آن صحبت می‌کنند اعتقاد پیدا می‌کنند. این روشی است که زبان به طور طبیعی عمل می‌کند(برگ و دی شازر، ۱۹۹۳).

دی شازر (۱۹۸۸)، بیان می‌دارد که به مراجعین در درمان راه حل محورکمک می شود به آگاهی های جدیدی از جمله آگاهی ‌در مورد امیدهای نادیده گرفته شده و یا شاید فراموش شده و همچنین مهارت ها و منابع این چنینی دست یابند، به جای اینکه ‌در مورد غم هاودردهای مدفون شده، آگاهی یابند. محور توجه، افزایش و اصلاح آن چیزی است که من آن را چشم انداز را حل می نامم: این فرایند ایجاد راه حل رامی توان اینگونه خلاصه نمود که آن کمک می کند یک تفاوت مورد توجه قرار نگرفته تفاوتی شود که تفاوت ایجاد کند.

گیل میلر (۱۹۹۷: ۱۸۳)، در کتاب خود با عنوان:«تبدیل شدن به معجزه: زبان معنا در درمان کوتاه مدت» توضیح می‌دهد: درمانگران راه حل محوراز سوالاتشان برای گفتگو با مراجعان که به طور متقابل رضایت بخش باشد استفاده می‌کنند. سوالات به گونه ای طراحی نشده اند که اطلاعاتی ‌در مورد دنیای خارج از گفتگوی موجود در طی درمان را به دست دهند بلکه هدف آن ها به دست آوردن اطلاعاتی برای ساختن داستان های جدیدی درباره زندگی مراجعان می‌باشد. ‌بنابرین‏ در طی گفتمان دوره درمان کوتاه مدت راه حل محور، تمامی سوالات سازنده هستند. این سوالات، برای مشخص نمودن اهداف و راه حل هایی طراحی شده اند که درمانگران راه حل محورمی پندارند از قبل در زندگی مراجعان وجود دارند.

۲-۲-۱۱- نقش درمانگر:

درمانگر راه حل – محور اصولاً به عنوان مشاوری عمل می‌کند که به طور هدفمند (لیچیک ودی شازر، ۱۹۸۶؛ لیپچیک ۱۹۸۷؛ ویکلند ۱۹۹۳؛ وینر – دیویس^[۴۱]، ۱۹۹۳؛ به نقل از گرمان، ۲۰۰۸) مصاحبه می‌کند تا بر دیدگاه مراجع نسبت به مشکل تأثیر بگذارد به طوری که منجر به حل آن شود (برگ و میلر، ۱۹۹۳؛ به نقل از گرمان، ۲۰۰۸).

درمانگر به عنوان راهنمای گفتگو است و تلاش می‌کند تا مراجعین به جای اینکه درگیر صحبت ‌در مورد مشکل شوند و در این نقطه متوقف شوند، باپرسیدن سوال (که در پایین بحث شده اند)و توجه دقیق به پاسخ های آن ها برای ترسیم نمودن واقعیت مثبتی درمورد اهداف مراجعان، به راه حل دست یابند در فرایند گروهی مراجعین معمولاً مستقیماً به درمانگر پاسخ می‌دهند و در ضمن ، با یکدیگر نیز مستقیم حرف می‌زنند(گرمان، ۲۰۰۸).

فرایند مصاحبه جهت کمک به مراجع برای دست یابی به مفاهیم و معانی جدید، طراحی شده است. این شیوه فقط جهت رانشان می‌دهد یعنی اینکه به طور مشخص، مراجع را تشویق می‌کند که به چیزها، به طور متفاوت نگاه کند اما جواب ها را در اختیارنمی گذارد، بلکه این شیوه برای مراجعین محیطی به وجود می آورد تا به آنچه که درست است و نیز شیوه های دیگر درست بودن توجه کنند، تا اینکه بر روی نارضایتی و شکایت ‌در مورد آنچه نادرست است تمرکز کنند. یک مشکل به وجود می‌آید و مراجع وقتی موقعیت را به نحوه ی می بیند که خودش دسترسی به موارد لازم برای رسیدن به آنچهکه در نظر او، موجه و معقول است ندارد، به درمان روی می آورد. درمانگر توجه مراجعین را از روایت (نقل داستان) پر از مشکل که آن ها را آشفته ‌کرده‌است، دور می‌کند و سعی می کند محیطی برای آن ها فراهم آورد تا خودمراجعین، روش های مفید وخاص خود، برای نگاه کردن و پاسخ دادن را پیدا نماید (گرمان، ۲۰۰۸)

درمانگر راه حل محوربه عنوان تسهیل کننه ماهری عمل می‌کند، به مراجعین کمک می‌کند تا به نحو بهتری از توانایی ها ونقاط قوتی که مورد غفلت قرار گرفته اند استفاده کنند توجه این رویکرد بیش از همه بر روی اکنون و حال است و حتی مهم تر از همه آینده زیرا آینده به مثابه بوم سفیدی است که زوجین می‌توانند آرزوها و امیدهای خود را بر روی آن نقاشی کنند. (فریدمن و لیپچیک، ۱۹۹۹). درمانگر راحل- محور طوری وانمود می‌کند که انگار نمی داند و به مراجع اجازه می دهدکه کارشناس شود تا اینکه به مراجع بگوید چه چیزی واقعاً اشتباه است و چگونه باید آن را حل کرد (اندرسون و گولیشین^[۴۲]، ۱۹۹۲؛ به نقل از هویت و برگ، ۲۰۰۰)

لازم به ذکر است که غرر و خطر هنگامی به وجود می‌آید که به وجود یا قبض و اقباض یا کمیت و کیفیت و دیگر صفات لازم برای مورد معامله اطمینان نباشد.

اگر چه معین بودن مورد معامله از شرایط اساسی صحت معامله است اما معین بودن شرط از شرایط صحت آن نیست و هیچ یک از فقها معین بودن شرط را به عنوان شرط صحت شرط ضمن عقد عنوان نکرده اند.

در یک نتیجه گیری می توان چنین بیان داشت که معلوم و معین بودن شرط علی القاعده از شرایط صحت آن نیست اما این صفات باید به حدی باشد که شرط را نامقدور نسازد چرا که هدف از هر شرطی اجرای آن می‌باشد و اگر علم و تعیین شرط با گذشت زمان و یا با انتخاب فردی از ابهام کلی در آید ولو علم تفصیلی به شرط نداشته باشیم مانعی در شرط نمی باشد .

«به نظر ما قواعد حاکم بر شروط ضمن عقد تفاوت ماهوی با قواعد عمومی قراردادها ندارد و شروط تبعی دقیقاً از همان موازین و قواعدی تبعت می‌کند که بر شروط مستقل حکم فرماست.»^[۵۳]

همچنین شرایط اساسی صحت معامله ‌در مورد شرط ضمن عقد جاری می‌باشد ولی در شرط اساساً علم اجمالی کفایت می‌کند.

نتیجه گیری :

با توجه به پژوهش انجام شده ‌به این مطلب می‌رسیم که شرایط اساسی صحت معاملات ‌در مورد شروط جریان دارد ولی معلوم بودن اجمالی در شروط کفایت می‌کند.

به دلیل تبعیت شرط از عقد در مرحله ایجاد و ادامه حیات حقوقی ،اگر قصد ورضا در بین نباشد اساسا عقدی به وجود نمی آید تا شرط ضمن عقد به وجود آید پس قصد و رضا نیز در شرط جریان دارد و ماهیت شرط همچون عقد ارادی می‌باشد و شرط از این نظر تابعی از عقد می‌باشد .اهلیت قانونی نیز همچون عقد در شرط جریان دارد و از شرایط اعتبار شرط می‌باشد و علی القاعده به دلیل تبعیت شرط از عقد ، شرایط اهلیت طرفین معامله ‌در مورد شرط ضمن عقد لازم الرعایه است و در موارد استثنایی به دلیل وضع قوانین امری و حمایتی ممکن است اهلیت در شرط منتفی گردد.علم اجمالی به شرط کافی می‌باشد و شرط مجهول باطل است و موجب بطلان معامله نمی شود مگر اینکه جهل به آن موجب جهل به عوضین شود و معامله به دلیل غرری بودن باطل شود . اصولا علم تفصیلی در معامله شرط است (بجز در موارد استثنایی ضمان ،جعاله ) اما علم اجمالی در شرط کفایت می‌کند .مشروعیت جهت به لحاظ رعایت قواعد امری و نظم عمومی و اخلاق حسنه در شروط همانند عقد جریان دارد.

فهرست منابع

– امامی ،میر سید حسن ،۱۳۹۰،حقوق مدنی ، انتشارات اسلامیه، ‌جلد اول

۲- انصاری ، مرتضی، ۱۴۲۴ ،،مکاسب، مؤسسه‌ نشر اسلامی

۳- حسینی مقدم ، سید عسکری ، ۱۳۸۷ ، تعلیق در قراردادها ،انتشارات بوستان کتاب

۴- سیمایی صراف ، حسین ، ۱۳۸۰،شرط ضمنی، انتشارات دفترتبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم

^۵- شهیدی ، مهدی ، ۱۳۸۴ ، تشکیل قراردادها و تعهدات ،انتشارات مجد،جلد اول

۶- شهیدی ،مهدی ،۱۳۸۷،حقوق مدنی شروط ضمن عقد،انتشارات مجد،جلد چهارم

۷- صغیری ، اسماعیل ،۱۳۸۷ ،مجموعه مقالات حقوقی ، انتشارات فروزش

۸- فیروز آبادی ، محمد ، قاموس المحیط ،جلد دوم ،دارالاحیاء

۹- قاسم زاده ، سید مرتضی ، ۱۳۸۶ ، اصول قراردادها و تعهدات ،انتشارات دادگستر

۱۰- کاتوزیان ، ناصر ، ۱۳۸۸ ، قواعد عمومی قراردادها ،انتشارات شرکت سهامی انتشار،‌جلد اول

۱۱- کاتوزیان ، ناصر ، ۱۳۸۸ ،قواعد عمومی قراردادها انتشارات، شرکت سهامی انتشار،جلددوم

۱۲- کاتوزیان ، ناصر ، ۱۳۸۷ ،قواعد عمومی قراردادها انتشارات، شرکت سهامی انتشار،جلدسوم

۱۳- محقق داماد ، سید مصطفی ، قنواتی ، جلیل ، وحدتی شبیری ، سید حسن ، عبدی پور فرد ، ابراهیم ، ۱۳۸۹ ، حقوق قراردادها در فقه امامیه جلد اول و دوم، پژوهشگاه حوزه ‌و دانشگاه

۱۴- محقق داماد ،سید مصطفی ،۱۳۸۸ ، نظریه عمومی شروط و التزامات در حقوق اسلامی ،مرکز نشر علوم اسلامی

۱۵- محمد بن مکی ، شمس الدین ،۱۴۱۱ ، اللمعه الدمشقیه ،دارالفکر

۱۶- وحدتی شبیری ، سید حسن ، بی تا ، مجهول بودن مورد معامله ، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم

۱۷- وحدتی شبیری ،سید حسن، بی تا، مجهول بودن مورد معامله، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم

Abstract

It is considered that the provisions of the basic conditions of the Stipulation is deals

Because the condition is some kind of agreement and civil law transactions enumerated in Article 190 of the Constitution accuracy The conditions of the contract extends the provisions of Article 190 of the Civil Code, and believe that it should be about the condition. Because some of the provisions in Article 232 of the Civil Code and Article 233 of the Civil Code provisions null and void enumerated diriment Conditions that do not fit properly consider the two articles above, for example, the requirement to consider illegitimate correctly.

The legal document stating the reasons and the conclusion that the basic conditions for the validity of transactions in the Stipulation flows Except it turns out that the issue in detail, the condition turns out to be a brief reminder.

Keywords: candition of validity, transaction, Stipulation

1. 1. – محقق داماد ،سید مصطفی ،قنواتی ،جلیل، وحدتی شبیری ، سید حسن ،عبدی پور ،ابراهیم ، ۱۳۸۹ ، حقوق قراردادها در فقه امامیه جلد دوم ،ص ۵ ↑

1. 1. – قاسم زاده ، سید مرتضی ، ۱۳۸۶ ، اصول قراردادها و تعهدات ، ص ۹ ↑

1. 1. – کاتوزیان ، ناصر ، ۱۳۸۸ ، قواعد عمومی قراردادها ، جلد اول ، ص ۱۹ ↑

1. 1. – قاسم زاده ، سید مرتضی ، ۱۳۸۶ ، اصول قرارداد ها و تعهدات ، ص ۹ ↑

1. 1. – محقق داماد ، سید مصطفی ، قنواتی ، جلیل ، وحدتی شبیری ، سید حسن ، عبدی پور فرد ، ابراهیم ، ۱۳۸۹ ، حقوق قراردادها در فقه امامیه جلد اول ،ص ۸۹ ↑

1. 1. – امامی ، میر سید حسن ، ۱۳۹۰ ، حقوق مدنی جلد اول ، ص ۶ ↑

1. 1. – محقق داماد ، سید مصطفی ، قنواتی ، جلیل ، وحدتی شبیری ، سید حسن ، عبدی پور فرد ، ابراهیم ، ۱۳۸۹ ،همان ،ص ۸۸ ↑

1. 1. – امامی ، میر سید حسن ،همان ، ص ۲۰۳ ↑

1. 1. – قاسم زاده ، سید مرتضی ، ۱۳۸۶ ، اصول قرارداد ها و تعهدات ، ص ۱۴ ↑

1. 1. – شهیدی ، مهدی ، ۱۳۸۴ ، تشکیل قراردادها و تعهدات جلد اول ، ص ۴۱ ↑

1. 1. – فیروز آبادی ، محمد ، قاموس المحیط ، ج۲ ،ص ۳۶۸ ↑

1. 1. – کاتوزیان ، ناصر ، ۱۳۸۷ ،قواعد عمومی قراردادها جلد سوم ، ص ۱۱۲ ↑

1. 1. – محقق داماد ، سید مصطفی ، ۱۳۸۸ ، قواعد فقه بخش مدنی ،ص ۳۶ ↑

1. 1. – کاتوزیان ، ناصر ، ۱۳۸۷ ، قواعد عمومی قراردادها جلد سوم ، ص ۱۱۲ ↑

1. 1. – شهیدی ، مهدی ، ۱۳۸۷ ،حقوق مدنی جلد ۴ شروط ضمن عقد ، ص ۱۸ ↑

۲-۳-۳- پیشینه تاریخی تعلیق مراقبتی در سایر کشورها^[۳۲]

سرگذشت تعلیق مجازات و نهادینه شدن این ارفاق قانونی را در نظام‌های کیفریی که تحت تأثیر انتشار عقاید و نظریات دانشمندان طرفدار مکاتب کیفری و تحول اندیشه کیفری صاحب‌نظران در خصوص مفهوم نوین تعلیق مجازات صورت گرفته است می‌توان در مقاطع زمانی زیر تقسیم بندی نموده مورد بحث و بررسی قرار داد:

تعلیق ساده اجرای مجازات در دوران بعد از جنگ بین‌الملل اول.

مطالعه تاریخ حقوق کیفری نشان می‌دهد که تأسیس حقوقی تعلیق مجازات در حقوق کامن لو بعد از جنگ بین‌الملل اول از سال (۱۸۷۰م ) انگلستان و اتازونی و نروژ به طریق سنتی مورد توجه بوده است و نروژ به طریق سنتی مورد توجه بوده است که مطابق آن قاضی انگلیسی در برخورد با جرائم کم اهمیت در صورتی که متهم را مستحق ارفاق می‌دانست از صدور حکم به محکومیت جزائی او خودداری می‌کرد و تعیین مجازات را برای مدتی به تأخیر می‌انداخت و در این مدت، رفتار متهم به وسیله مأموری که از طرف دادگاه تعیین می‌شد مورد کنترل قرار می‌گرفت و چنانچه در مدت مقرر، گزارشی از سوی مأمور به دادگاه مبنی بر حسن رفتار متهم تسلیم می‌شد. قاضی از تعیین مجازات خودداری می‌کرد ولی هرگاه متهم برخلاف تعهداتش رفتار می‌کرد، دادگاه او را محکوم به مجازات می‌نمود.

اما از نظر تاریخی پیدایش تعلیق در حقوق سایر کشورهای اروپایی برای نخستین بار در فرانسه به سال (۱۸۸۴) از طرف سناتور (برانثره) مطرح شد و این موضوع در سال (۱۸۸۵) در انجمن بین‌المللی حقوق جزای تشکیل شده در رم مورد بحث و بررسی قرار گرفت و سرانجام به سال (۱۸۹۱) تعلیق مجازات به شیوه خاصی در قانون جزای فرانسه پذیرفته شد و متعاقب آن به تدریج در قوانین جزایی کشورهای سوئیس پرتغال، فنلاند، برزیل، آرژانتین، اتحاد جماهیر شوروی، چین، یوگسلاوی، لهستان و مصر مورد قبول قرار گرفته است.

تعلیق نوین اجرای مجازات در دوران بعد از جنگ جهانی دوم.

در اواخر قرن نوزدهم به علت روند روبه رشد جرائم و افزایش آمار تکرار جرم و ازدحام مجرمان در زندان به تدریج اعتماد به توانایی جنبه‌های اصلاحی مجازات حبس درباره مجرمین بر اثر نفوذ نظریات جرم‌شناسی به شدت متزلزل شد به نحوی که مفهوم عدالت کیفری مورد نظر طرفداران مکتب نئوکلاسیک حقوق جزا در اعمال مجازات‌های سالب آزادی به منظور اصلاح و تهذیب اخلاقی مجرمین به ویژه مجرمین جوان ‌در مورد انتقاد و شک و تردید قرار گرفت در این اوان، تلاش‌های ملاطف آمیزی تحت تأثیر نظریات جرم‌شناسان برای برداشت نوینی از مجازات به شکل تازه قوت گرفت چنان که اعمال مجازات به نحوی به مرحله اجرا گذارده شود که ابراز مؤثری برای تعالی و اصلاح مجرم بدل گردد.

در این راستا مسأله پیش‌بینی مجازات‌های جانشین، تحت تأثیر دیدگاه جرم‌شناسی که بر طبق آن جرم یک بیماری قابل علاج می‌باشد، قوت گرفت و تلاش‌هایی نیز در این راه به عمل آمد که یکی از آن‌ ها استفاده از تعلیق مجازات به روش نوین برای درمان و اصلاح مجرمین به ویژه مجرمین جوان، مورد توجه دانشمندان حقوق کیفری و قانون‌گذاران قرار گرفت و استفاده از مددکاران اجتماعی برای نظارت و سرپرستی مجرمینی که مجازات‌های آن‌ ها توسط دادگاه معلق شده است به صورت آزاد و در خارج از زندان برای مدتی به منظور تربیت و آماده شدن برای ادامه زندگی در جامعه تحت ارشاد و راهنمایی مددکاران اجتماعی از طریق ارشاد و راهنمایی مجرم و نظارت مستمر بر اعمال و رفتار این قبیل مجرمین مورد توجه قرار گرفت به تدریج نیز گرایش‌هایی در بعضی از کشور به منظور خاطرهای ناشی از رفتار مجرمین با بهره گرفتن از تعلیق توأم با مراقبت شروع گردید اما به طوری که در نظام‌های کیفری کامن لو و همین طور در نظام‌های مبتنی بر حقوق موضوعه، استفاده از تعلیق مجازات به صورت اعطای آزادی یا مراقبت به شکل خاصی به موقع اجرا درآمد و در این راستا با این که تعلیق مجازات در نظام کامن لو و حقوق موضوعه عناصر و ارکان مخصوص به خود را دارند، لیکن بعد از جنگ جهانی دوم, زمینه همگرایی بین این دو نظام در مسأله تعلیق مجازات بیشتر شد که در نتیجه اعمال تعلیق مجازات به صورت آزاد در خارج از زندان در اکثر قوانین کشورهای اروپایی و آمریکایی با روش نوین پذیرفته شده است.

در همین مقطع زمانی (بعد از جنگ جهانی دوم) سازمان ملل متحد در انجام بعضی امور پیش قدم شد کمسیون اجتماعی شورای اجتماعی و اقتصادی تعلیق مراقبتی را به عنوان یک اولیت در زمینه جلوگیری از وقوع جرم و اصلاح مجرمین، در برنامه کار خود قرار داد و حاصل آن انتشار یک اثر تحقیقی فراملی تحت عنوان تعلیق مراقبتی و معیارهای مربوط مشتمل بر ۴۰۰ صفحه و ۲۸۴ مأخذ بود در سال ۱۹۵۰ بر مبنای توصیه کارشناسان گروه بین‌المللی فعال در امور جلوگیری از وقوع جرم و اصلاح مجرمین به دبیر کل شورای سازمان ملل متحد از برنامه مطالعه و تحقیق تکمیلی تعلیق مراقبتی و معیارهای مربوطه حمایت کرد. چنین حمایتی از تعلیق مراقبتی اولاً منجر به تشکیل یک سمینار مهم در اروپا در شهر لندن به میزبانی دولت HM در سال ۱۹۵۲ گردید و خلاصه مذاکرات آن، دو سال بعد منتشر گردید و ثانیاًً به مطالعات و بررسی‌های بیشتری منتهی شد که به وسیله ماکس گرونهات از دانشگاه آکسفورد جمع‌ آوری شد.

امروز در بیشتر نقاط دنیا، کار تعلیق مجازات شیوه آزادی با مراقبت در خارج از زندان یکی از راه‌ حل ‌های برخورد کارساز با مجرمین (به منظور تقلیل تعداد زندانیان و اصلاح بازسازی شخصیت اجتماعی مجرم ) است در این معنا تعلیق اجرای مجازات بهترین وسیله کنترل اجتماعی اعمال مجرمانه تلقی می‌گردد و در اغلب کشورهای جهان، تعلیق اجرای مجازات با مفهوم نوین آن در متون جزائی پیش‌بینی شده و به موقع اجرا گذارده می‌شود.

۲-۳-۴- بررسی تطبیقی تعلیق مراقبتی اجرای مجازات^[۳۳]

مجارستان

طول مدت زمانی که احکام تعلیق مراقبتی بای اعمال شود، در کشورها متفاوت است. ولی در مشخص بودن مدت آن و داشتن حداقل و حداکثر مشابه اند. به عبارت دیگر حداقل و حداکثر مدت تعلیق مراقبتی همانند تعلیق مجازات و یا آزادی مشروط باید به طور دقیق مشخص شود. با وجود این در همه کشور ها وضع چنین نیست. در برخی کشورها مانند مجارستان وقتی تعلیق مراقبتی به خودی خود مجازات به حساب می‌آید، حداقل آن یک سال و حداکثر سه سال است. هرگاه محکومیت به زندان معلق شود و دستور تعلیق مراقبتی جایگزین شود این دستور باید برابر همان مدت محکومیتی باشد که جایگزین آن است و حداکثر ۵ سال خواهد بود. از نظر زمان تعلیق مراقبتی را می توان به شرح زیر دسته بندی کرد:

تعیین حداقل و حداکثر بودن توجه به نوع جرم و میزان مجازات

برابری مدت زمان تعلیق با مدت محکومیت به زندان

در مجارستان دادگاه های استان مأموران تعلیق مراقبتی استخدام می‌کنند و در صورت صدور حکم تعلیق مراقبتی قاضی هنگام صدور حکم دستور های خود را به مأمور ابلاغ می‌کند. آموزش مأموران تعلیق مراقبتنی پس از پذیرش یکی از ارکان هر نظام تعلیق مراقبتی است چرا که به مدرک تحصیلی نه سن و نه تجربه های سنتی هیچ یک به خودی خود نمی تواند مأموری را برای انجام وظیفه سرپرستی و به دنبال آن مدیریت های سازمانی ساخته نماید.

اسکاتلند

• • ترکیب رنگ­ها به شکل مناسب و انتخاب رنگ مناسب برای ارائه پیام مناسب. رنگ به طراح رابط قدرت بیشتری می‏ دهد تا بتواند در نمایش ساختارهای پیچیده اطلاعات مورد استفاده قرار دهد. در بعضی از سیستم‏ها، پیچیدگی سیستم زیاد است، به طوری که بدون استفاده از رنگ، اطلاعات نمایش داده شده قابل فهم نیستند. در سیستم‏های دیگر، ممکن است استفاده از رنگ ضرورتی نداشته باشد اما می‏تواند برای مشخص کردن اهمیت بعضی از وقایع موجود در نرم‏افزار، مورد استفاده قرار گیرد.

  

به طور کلی رنگ‏ها می ‏توانند در موارد زیر مؤثر باشند:

• جلب توجه به اخطارها

• خوانایی و کاهش آزارهای چشمی

• مشخص نمودن بخشی از صفحه نمایش، مثل خط فرمانها و منوها

• دسته ‏بندی عناصر در منوها، یا در نوار وضعیت، و آموزش در ارتباط با شماره کلیدهای عملیاتی

با وجود این، رنگ‏ها باید با دقت و با درک درست از چگونگی تفکیک و یا از نحوه کسب اطلاعات از طریق استفاده کنندگان بالقوه به کار می ‏رود. استفاده نامناسب از رنگ نه تنها بازدارنده است بلکه باعث گمراهی می‏ شود. (۲۶۸:سامرویل) . رنگ، روی احساس، ادراک و واکنش ما تأثیر می‌گذارد. استفاده از رنگهای مناسب در محیط رابط، حسّ خوشامدگویی، راحتی و اعتماد را به کاربر منتقل می‌کند. اگر طراحی یک محیط تغییر کند، در اصل زبان گفتگوی تصویری آن عوض می‌شود و بدین‌سان ممکن است واکنش متفاوتی از کاربر ‌سر بزند. در طراحی رابط کاربر توصیه می‌شود حداکثر از ۵ رنگ، شامل رنگهای گرم یا سرد و با زمینه سفید، استفاده شود. طراحی یک رابط با رنگهای گرم و سرد، کاربر را گیج می‌کند و باعث می‌شود رابط، شلوغ، بی‌نظم و غیرقابل اعتماد جلوه کند. در رنگ‌بندی یک صفحه باید ‌به این موضوع توجه شود که این رنگ قرار است در چه صفحه‌ای و با چه موضوعی به کار رود.

سامرویل مواردی را جهت استفاده بهتر از رنگ بیان می ‏کند که عبارتند از:

۱٫ از رنگ‏های زیادی استفاده نکنید. در یک پنجره بیش از چهار یا پنج رنگ نباید مورد استفاده قرار گیرد.

۲٫ کارهایی را که کاربر سعی در اجرای آن ها دارد، با رنگ خاصی مشخصی کنید. اگر آن ها باید نمونه‏ هایی غیر عادی را شناسایی کنند، آن ها را پر رنگ کنید، اگر متشابه‏ها نیز باید شناسایی شوند آن ها را با رنگ مشخص کنید.

۳٫ کنترل رنگ‏ها را به عهده کاربر بگذارید. کاربر باید بتواند رنگ‏ها را فعال یا غیرفعال کرده یا آن ها را تغییردهد.

۴٫ طراحی را برای نمایش تک رنگ انجام دهید و سپس رنگ را به آن اضافه کنید. اگر نمایش تک رنگ مناسب نیست، رنگ معمولا آن را قابل پذیرش می ‏کند.

۵٫ از رنگ‏ها به طور سازگار باید استفاده شود. اگر قسمتی از سیستم پیام‌های خطا را با رنگ قرمز نمایش می‏ دهد، سایر قسمتها نیز باید همین طور عمل کنند. رنگ قرمز برای هیچ کار دیگری نباید استفاده شود. در غیر این صورت کاربر آن را به عنوان پیام خطا تفسیر می ‏کند

سازگارسازی واسط

در این قانون نیز رعایت نکات زیر الزامی است.

قرار دادن عمل فعلی در یک بافت معنی­دار توسط کاربر. بسیاری از واسط­ها، لایه­ های پیچیده­ تعاملی را با تصاویر زیادی در صفحه نمایش پیاده ‌می‌کنند. تهیه نشانگرها (مثل عنوان­های پنجره، شمایل­های گرافیکی)، از این نظر که کاربر را قادر می­سازند تا محیط کاربری موجود را بشناسد، اهمیت دارند. به علاوه، کاربر باید بتواند مبدأ خود و امکانات موجود برای گذر به عملی جدید را تعیین کند.

حفظ سازگاری در یک گروه مشترک از کاربردها و یا سیستم ها. در کلیه تعاملات در واسط بین انسان و مجکوعه ای از سیستم‌ها و یا کاربردهای مشترک (نظیر نرم افزارهای اتوماسیون دفتری شرکت ماکروسافت) باید سازگاری بر طبق اصول طراحی حفظ شود.

حفظ سازگاری در استفاده از تجربه کاربر.تصور کنید کاربری بر طبق عادت در کار با سیستم های قبلی کلید ctrl-p را برای پرینت کردن فایل استفاده می‌کند. در صورت در نظر گرفتن کلیدی دیگر برای عمل در نرم افزارهای ویرایش جدید، ممکن است باعث مشکل و سردرگمی برای کاربر شود مگر اینکه دلیل قانع کننده ای برای آن وجود داشته باشد.

یکسان بودن فرمت فرمان ها و منوهای سیستم. منوها شکل دیگر فرمانها هستند که از مشکلات یادگیری فرمانها جلوگیری می‏ کنند. منوها برای کاربران حق انتخابهایی ایجاد می‏ کنند تا بتوانند عملیاتی را با انتخاب یکی از آن ها انجام دهند. حق انتخاب منو معمولا به شکل فرمانهای نمایش داده شده تجلی می ‏کند. این فرمانها که به صورت یک متن کوتاه توضیحی هستند بخصوص برای کاربران با تجربه مناسبند. تصاویر یا نمادها نیز ممکن است برای نمایش حق انتخاب‌های گوناگون در نظر گرفته شوند. انتخاب مناسب به وسیله وارد کردن یک کد(اغلب به صورت یک حرف و یا عدد) یا به وسیله اشاره به انتخاب مورد نظر به وسیله ماوس و یا سایر ابزار اشاره گر امکان پذیر است. فهرست منوها عمدتاً برای کاربرانی که گاهگاهی از کامپیوترها استفاده می‏ کنند یا کاملًا تازه کارند مناسب است.کمک اضافی بندرت لازم می‏ گردد و اطلاعات محدودی به وسیله کاربر وارد می‏ شود. طراحان سیستم معمولا حق انتخاب را محدود می ‏کند، ‌بنابرین‏ کاربران مبتدی کمتر دچار اشتباه می ‏شوند. همچنین این مسئله به کاربرانی که با اصطلاحات به کار رفته در رابطها آشنا نیستند کمک می ‏کند زیرا به هر حال حق انتخاب محدود است. اگر منوها به صورت مناسب تهیه و عناصر آن با دقت انتخاب شود، استفاده از آن ها سریع و آسان می‏ گردد و این کار اغلب مستلزم زدن یک یا دو کلید یا استفاده از ماوس برای تکمیل کردن یک انتخاب است. همچنین با توجه به اینکه اطلاعاتی که باید وارد شود معمولًا یکی ‏از انتخاب‌های پیشنهادهای است، ‌بنابرین‏ برنامه نویسی به شکل منویی آسان است.

یکی از اشکالهای سیستم‏های منویی اولیه این بود که بخش عمده‏ای از صفحه نمایش به وسیله منوها اشغال می‏گردید و در نتیجه فضای کاری محدود می‏ شد. امروزه در تهیه رابط‏ها از ترکیب انواع منوها استفاده می‏ گردد.منوهای متداول به شرح زیر است.

• • منوهای تک انتخابی اغلب برای تأکید عملی که به وسیله کاربر پیشنهاد شده است مورد استفاده قرارمیگیرند.

• • POP-UP نوعی دیگر از منوهایی است که در وسط صفحه نمایش ظاهر می‏ شود و از کاربر یک انتخاب یا جواب طلب می ‏کند.

• • منوهای کرکره‏ای، عمودی هستند و به منوی اصلی که در بالای صفحه نمایش قرار دارد وصل می‏ شود، وقتی یک کاربر آن را در منوی اصلی انتخاب می ‏کند منوی دیگری شامل تعدادی حق انتخاب ظاهر می‏ گردد.

شخصیت

الف)برونگرایی: پژوهش طولی کاستا و مک‌کری و نوریس(به نقل از آرجایل، ۱۳۸۲) نتیجه‌ قابل توجهی به دست می‌دهد که برونگرایی بهترین پیش‌بینی کننده‌ شادمانی و درونگرایی بهترین پیش‌بینی کننده‌ عاطفه منفی و ناشادی است. آن ها دریافتند که برونگرایی می‌تواند شادکامی ۱۷ سال بعد افراد را پیش‌بینی کند. همبستگی برونگرایی با شادی آنقدر مسلم و قوی است که برخی صاحب‌نظران تعریف شادی را بدون در نظر گرفتن برونگرایی صحیح نمی‌دانند(به عنوان مثال، فرانسیس، لستر و فلیپ کالک^[۲۷]، ۱۹۹۸). یافته های ۵ پرسش که به وسیله آرجایل و لو(۱۹۹۱، ۱۹۹۰)، دونالدسون، برینی و وارد^[۲۸](۱۹۹۵)، فرانسیس، براون، لستر و فلیپ کالک(۱۹۹۸)، انجام گرفته نشان داده‌است که شادی به طرز مثبت با برونگرایی و به طرز منفی با روان‌رنجوری همبسته است.

دنیو و کوپر(۱۹۹۸) و آرجایل، مارتین و لو(۱۹۹۵) با انجام مطالعات مختلف همبستگی برونگرایی و شادی را به ترتیب ۲۲/۰ و ۴۵/۰ گزارش کرده‌اند.

ب)ثبات عاطفی یا هیجانی: ثبات هیجانی تعبیری است که هیلز و آرجایل(۲۰۰۱) هنگامی که در موارد پیش‌بینی کننده های شادی تحقیق می‌کردند، ارائه دادند. به عقیده آن ها ثبات هیجانی مهم‌ترین عامل مؤثر بر شادی می‌باشند. آنان در پژوهش خود ‌به این نتیجه رسیدند که افراد با ثبات دارای خصوصیاتی از قبیل آرامش، خونسردی و پرهیز از شکایت درباره‌ نگرانی‌ها یا اضطراب‌های شخصی می‌باشند. همچنین گزارش می‌کنند که ثبات عاطفی پیش‌بینی کننده‌ قوی رضایت از زندگی می‌باشد. سالیوان^[۲۹](۲۰۰۲) نیز معتقد است ثبات عاطفی همراه با عزت‌نفس حقایق کلیدی بهداشت روان‌اند که هر کدام لازمه احساس عمومی رضایت و خشنودی از زندگی می‌باشند.

ج)توافق اجتماعی و وظیفه‌شناسی: این دو متغیر دارای همبستگی مثبت با شادمانی هستند. ولی سطح معناداری آن‌ ها کمتر از سطح معناداری دو عامل برونگرایی و روان‌رنجوری است. فارنهام و چنگ^[۳۰](۱۹۹۷) در تحقیق خود دریافتند که همبستگی شادی با وظیفه‌شناسی ۳۱/۰ می‌باشد و چنین فرض می‌شود که ارتباط بین این دو متغیر با شادمانی ‌به این افراد دارای این صفات در محیط‌های خاص با پاداش مواجه می‌شوند یا نمی‌شوند بستگی دارد.

عزت‌نفس

عزت‌نفس یکی از عواملی است که بر میزان شادی افراد تأثیر زیادی دارد. وارت(۲۰۰۱) عزت‌نفس را از اساسی‌ترین عوامل شادی می‌داند و ویلسون^[۳۱](۱۹۷۶) گزارش کرده‌است که عزت‌نفس یکی از مهم‌ترین پیش‌بینی کننده های شادی است. اهمیت عزت‌نفس در شادمانی به حدی است که برخی از صاحب‌نظران از جمله آرجایل(۲۰۰۱) آن را جزء جدایی‌ناپذیر شادی می‌دانند. به اعتقاد برخی از کارشناسان(مانند براون و مک‌گیل^[۳۲]، ۱۹۸۹) هنگام وجود احساس ناراحتی و فقدان شادکامی عزت‌نفس افراد کاهش می‌یابد. به عبارت دیگر بین شادمانی و عزت‌نفس رابطه علی ‌متقابل^[۳۳] وجود دارد. اما آرجایل و لو(۱۹۹۰) ضمن مخالفت با این نظر، معتقدند که شادمانی عزت‌نفس را افزایش می‌دهد، اما فقدان آن موجب کاهش عزت‌نفس نمی‌شود.

اعتقادات مذهبی

مایرز(۲۰۰۰) معتقد است ایمان مذهبی تأثیر زیادی بر میزان شادمانی دارد. ایمان مورد نظر مایرز، ایمانی است که حمایت اجتماعی، هدفمندی، احساس پذیرفته‌شدن و امیدواری را برای فرد به ارمغان می‌آورد. هیلز و آرجایل در این زمینه به مواردی از جمله احساس اتصال به معبودی بسیار قدرتمند و مقدس، عشق، برابری و احساس در جمع بودن اشاره می‌کنند. کالدور^[۳۴](۱۹۹۴) معتقد است که افراد مذهبی نزدیک‌ترین دوستان خود را از میان افراد مذهبی انتخاب می‌کنند و علاوه بر داشتن احساس نزدیکی به خداوند، نسبت به مردم دید مثبتی دارند که همه این ها بر شادی آن‌ ها می‌افزاید.

سرمایه اجتماعی^[۳۵]

یکی از مفاهیمی که در سال‌های اخیر وارد حوزه علوم اجتماعی و اقتصادی شده‌است مفهوم سرمایه‌ اجتماعی است. ریچاردز^[۳۶](۲۰۰۰) سرمایه‌ اجتماعی یا همبستگی اجتماعی را چگونگی شبکه‌ روابط اجتماعی^[۳۷]، دوستی‌ها، احساس کنترل شخصی و اعتقاد اجتماعی^[۳۸] می‌داند. به عقیده او سرمایه‌ اجتماعی بیش از سرمایه‌ انسانی(سطح تحصیلات، درآمد، موقعیت اجتماعی فرد و …) بر میزان شادمانی افراد جامعه اثر می‌گذارد. پونتام و همکاران در پژوهش خود دریافتند که افردای که از نظر روابط اجتماعی مهارت بیشتری دارند و بهتر می‌توانند با مردم رابطه برقرار کنند، نسبت به افرادی که از نظر مالی غنی‌تر، ولی روابط اجتماعی مطلوبی ندارند، شادمان‌تر هستند. آن‌ ها معتقدند سرمایه‌ اجتماعی در واقع یک پیش‌بینی کننده‌ قوی برای تعیین میزان شادکامی افراد و کیفیت زندگی در اجتماع است، لذا برای افزایش سطح شادمانی مردم سرمایه‌گذاری در سرمایه‌ اجتماعی بسیار ارزشمند‌تر از سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی است(هوپکه^[۳۹]، ۲۰۰۱).

فعالیت‌های اوقات فراغت

شادی‌آفرینی فعالیت‌های اوقات فراغت را با دو تئوری می‌توان توضیح داد. تئوری اول مربوط به انتخابگر بودن انسان است. از آنجا که فعالیت‌های اوقات فراغت، فعالیت‌هایی هستند که فرد با علاقه خود و با آزادی عمل درباره‌ آن‌ ها تصمیم‌گیری می‌کند؛ این‌گونه فعالیت‌ها حتی وقتی که فرد را از لحاظ جسمانی آزار می‌دهند نیز موجب شادمانی او می‌شوند. به عنوان مثال می‌توان به ورزش بوکس یا دوی ماراتن اشاره کرد(هیلز و آرجایل، ۱۹۹۸). تئوری دیگر که نشاط‌انگیزی فعالیت‌های اوقات فراغت را تبیین می‌کند، تئوری انگیزش اجتماعی است، زیرا تمام فعالیت‌های اوقات فراغت با وجود تنوع و تفاوت‌هایی که با هم دارند، به نحوی نیازهای اجتماعی را برآورده می‌سازند. به عنوان مثال شرکت در مسابقات ورزشی حمایت اعضای تیم و طرفداران آن‌ ها را به همراه دارد. بندورا(۱۹۷۷) علاوه بر حمایت اجتماعی، شادی‌بخش بودن اوقات فراغت را این‌گونه تفسیر می‌کند که وقتی افراد، ‌به این فعالیت‌ها می‌پردازند، در حال انجام کاری هستند که می‌توانند آن را به خوبی انجام دهند یا لااقل تصور می‌کنند که توانایی انجام آن را دارند، ‌بنابرین‏ سعی می‌کنند هرچه بیشتر ‌به این فعالیت‌ها بپردازند و نهایتاًً بر میزان شادمانی آن‌ ها افزوده می‌شود. یکی از فعالیت‌های اوقات فراغت ورزش است. به نظر بیدل و موتریه^[۴۰](۱۹۹۱) ورزش علاوه بر کاهش افسردگی و اضطراب، عزت‌نفس فرد را تقویت می‌کند و نهایتاًً موجب افزایش شادی می‌شود.

وضعیت اقتصادی