1. . http://www.un.org/Depts/los/lEGISLATIONANDTREATIS/regionslist.htm ↑

    1. David M. ong, o. cit., p. 785-786. ↑

    1. . Thomas Walde & Jemes Ross and other,op. cit., pp. 413-414 ↑

    1. . Agreement Relating to the joint Exploition of the Natural Resources of the Sea-Bed and and sub-Soil of the red Sea in the Common Zone, Nay 16, 1974, Sudan- Saudi Arabia, reprinted in 5 New directions in the law of the Sea 393 (R. Chuchill, M, Nordquist & S. H. Lay ed. 1977). ↑

    1. . Fox hazel, po. Cit., pp. 61-62; Thomas Walde & Jemes Ross and ect, po. Cit., pp. 399-401. ↑

    1. . http://www.un.org/Depts/los/lEGISLATIONANDTREATIS/regionslist.htm ↑

    1. . Thomas Walde and others, op. cit., p. 394. ↑

    1. . Ibid, p. 394. ↑

    1. . Freeman Kendall, op. Cit., p. 24. ↑

    1. . http://www.un.org/Depts/los/lEGISLATIONANDTREATIS/regionslist.htm ↑

    1. . شرکت دولتی نفت ترکیه طی اعلامیه غیر رسمی در سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که از سه چاه حفاری شده در منطقه، منابع نفت و گاز کشف شده است. نقل از:http://english.sabah.com.tr/02BB67AFDE426B9D199.htmE. can “Cross- Border exploratory unitization: An onshore example of joint petroleum exploration between Turkey and Syria” OGEL vol. 5, Issue 2, (2007) p. 2. ↑

    1. . Richard Meese “The France-Canada agreement on the exploration and exploitation of transboundary hydrocarbons fields of 17 May 2005”, Oil, Gas & Energy Law Inetlligence, vol. 5, issue 2, April 2007, p. 2. ↑

    1. . Ibid, pp. 5-7. ↑

    1. . Fox Hazel, op. cit., pp. 34-5. ↑

    1. . David M. Ong, op. cit., p. 792. ↑

    1. . David M. Ong, op. cit., p. 782. ↑

    1. . Ibid, p. 783 and Fox Hazel, op. cit., pp. 23-30; and Alberto Szekely and other, op. cit., pp. 739-741. ↑

    1. .Rainer Lagoni, “Interim measures pending maritime delimitation agreements”, ۷۸ AJIL, 1984 P. 358. ↑

    1. . نگوین کک دین، حقوق بین الملل عمومی، ج ۱، ترجمه حسن حبیبی، تهران، مؤسسه‌ اطلاعات، ۱۳۸۴، ص ۷۸۹٫ ↑

    1. . Military and Paramilitary Activities in and against Nicaragua, merits, 1986 ICJ Rep., para. 186. ↑

    1. . Rainer lagoin, “Oil and Gas deposits across national frontiers” (۱۹۷۹) AJIL73, no 2. p. 233. ↑

    1. . Ibid, op. cit., p234. ↑

    1. . Jean-Pierre Bouvet, op. cit., p. 355. ↑

    1. . David M. Ong, op. cit., p. 793. ↑

    1. . نگوین کک دین، پیشین، صص ۵۶۳-۵۶۴٫ ↑

    1. . Libyan American Oil Company (Liamco) v. Goverment of the Arab Libyan Republik, vol. 20 ILK (1981) p. 63. ↑

    1. . I. Brownlie, op. cit., p. 289. ↑

    1. .Sic utere tue ut allienum non laedas ↑

    1. . Island of Palmas Case, RIAA, vol. 2, p. 839. ↑

    1. . Case Concerning the Corfu Channel, (UK – Albani) ICJ Reports(1954) p. 22. ↑

    1. . Eyal Benvenisti, Sharing Trans- Boundary Resources: International law and Optimal Resource Use, Cambridge University press, 2002, pp. 204- 207. ↑

    1. .conciliation Commission on the Continental Shelf Area between Iceland / Jan Mayen, Report and Recommendations to the governments of Iceland and Norway, vol. 20 IL797 (1981). ↑

    1. . Thomas Walde & Jems Ross and ect, op. cit., pp. 384- 386; Elliot L. Richardson, “Jan Mayen in Perspective”, ۸۲ AIJL vol. 3 1988, pp. 448- 454; david M. Ong, op. cit., pp, 785-786. ↑

    1. . Rainer Lagoni, op. cit., p. 241. ↑

    1. Thomas A. Reynols, “Delimitation, exploitation and allocation of trans- boundary oil & gas deposits between nation-states”, no. AIJL. 1995, p. 156.Thomas Walde & James Ross and ect, op. cit., p. 386. ↑

    1. . Barbara Kwiatkowska, “ the Eritrea/Yemen arbitration: Landmark progress in the acquisition of territorial sovereignty and equitable maritime boundary delimiltation”, ۳۲ Ocean Development & international law, 2001, updated as of 25 january 2004, p. 28. ↑

    1. . North Sea Continental Shelf Cases (F.R.G. v.Denmark and F.R. v.Netherland) 1969 ICJ Rep., para. 97. ↑

    1. . همان، ص ۵۵٫ ↑

    1. .Agean Sea Continental Shelf Case, (Greece v. Turk) ICJ Rep, 1976, p. 3.همچنین مراجعه شود به نگوین کک دین و دیگران، پیشین، ج ۲، ص ۶۵۸٫ ↑

    1. . Sea Arate opinion of judge Elias, pp. 29- 30. ↑

    1. . Case concerning the Sea Continental Shelf (Tunia v. Libya), ICJ Rep, 1982. ↑

    1. . همان، بند ۲۵۵ رأی. ↑

    1. . قاضی اونسون، عضو مؤثر کمیسیون سازش بین ایسلند و نروژ ‌در مورد جان ماین بود که همان توصیه ارائه شده در نظریه کمیسیون سازش را در نظریه جداگانه خود در قضیه لیبی و تونس ابراز کرد. ↑

    1. . Michael Byers, “ Custom, power and the power of rule: international Relations and customary international law”, ۱۳۳ (۱۹۹۹) cited in ong, op. cit., p. 781. ↑

    1. . lagoni, 1979 op.cit., p. 234. ↑

    1. . Alberto Szekely and other, “Transboundary Hydrocarbon Resources: The Puerto Vallarta Draft Treaty” ۳۱ Natural Resources Journal,1991 summer, pp. 619. ↑

    1. . Official Recorder of the General Assembly, fifty-seventh Session, Supplement no. 10 (A/57/10);chap. X.A.I, para. 518. ↑

    1. . دیوید اونگ تصریح می‌کند هیچ مقرره صریحی طبق حقوق بین الملل که قاعده حیازت را بر همکاری بین‌المللی از منبع مشترک مرجح بداند، وجود ندارد. هرچند حمایت دکترینی نسبت ‌به این راه حل(قاعده حیازت) وجود دارد که البته ما به هیچ نمونه بین‌المللی که به طور صحیح به قاعده ای قابل اعمال متکی باشد و ‌بر اساس رایی صادر شده باشد، دست نیافتیم.D.M. Ong, op. cit., p. 777. ↑

    1. . قاضی جساپ در نظریه جداگانه خود در قضیه دریای شمال به وجود چنین اجماعی بین علمای بین الملل اشاره می‌کند.Separate opinion of Judge Jessup in the North Sea Cases, 1969 ICJ Rep, at 82. ↑

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...