تخصصمربی ممکن است در حوزه ای که مربی گری می‌کند دارای تخصص باشد یا نباشد.معمولاً منتتور دانش و تجربه عمومی از حوزه کاری فرد دارا است.رویکردمربیان تشویق می‌شوند تا حداقل هدایت را ارائه دهند و بر کمک کردن به متربیان جهت شناسایی راه حل هایشان تأکید دارد.بیشترین پذیرش منتور زمانی است که به ‌عنوان یک مشاور اقدام کند و به افراد فرصت دهد تا از تجارب منتورها یاد بگیرند و به اشتراک بگذارند.ماهیت خاص ملاقات هااهداف متمرکز و توافقی و مرور فرایند و جریان پیشرفت در جهت تحقق اهداف.بحث های عمومی و غیررسمی پیرامون کار، مسائل شخصی و حرفه ای.فراوانی ملاقات هامنظم، برنامه ملاقات ها معمولاً در پایان هر جلسه مشخص می شود.ممکن است به هنگامی که فرد به آن نیاز دارد، صورت گیرد.مدت زمانمعمولاً کوتاه مدت است تا زمانی که اهداف تحقق یابد (در ارتباط با وظیفه)می‌تواند برای مدت زمان طولانی ادامه یابد (در ارتباط به حرفه).

جارویس (۲۰۰۴) تفاوت میان مربی گری و منتورینگ را به گونه ای دیگر بیان ‌کرده‌است که در جدول ۶-۲ نشان داده شده است .

جدول ۶-۲: تفاوت مربی گری و منتورینگ (جارویس ،۲۰۰۴)
مربی گری
منتورینگ

ارتباطی است که در یک دوره زمانی مشخص انجام می‌گیرد.

ارتباطی مداوم است که می‌تواند در مدت زمانی طولانی انجام گیرد.

اساساً ساختارمند است و جلسات به طور منظم زمان بندی شده اند.

می‌تواند رسمی و ساختارمند باشد و جلسات زمانی برگزار می‌گردد که در آن افراد به راهنمایی و حمایت نیازمند باشند.

کوتاه مدت است و بر مسأله و مشکلی خاص متمرکز است.

بلندمدت است و بر طیف وسیعی از فعالیت ها متمرکز است.

متمرکز بر مسائل کاری است.

متمرکز بر بهسازی شغلی و فردی است.

ضرورتی ندارد که مربی تجربه حرفه ای کار آموزش را داشته باشد.

منتور معمولاً با تجربه تر و با صلاحیت تر از متربی است.

دستور کار بر تحقق اهداف مشخص و ضروری مبتنی است.

دستورکار توسط کارآموز با ارائه حمایت ها و رهنمودهایی از سوی منتور تنظیم می‌گردد.

مربی گری بیش تر پیرامون مسائل و حوزه های بهسازی خاص است.

منتورینگ بیش تر پیرامون توسعه دادن کارآموز به صورت حرفه ای است.

به طور کلی می توان گفت که مربیان به ‌عنوان تسهیل گرانی عمل می‌کنند که از طریق ارائه چارچوبی برای کمک به افراد ایفای نقش می‌کنند، در حالی که منتوران رهنمودها و پیشنهادهایی ارائه می‌دهند و مشاوران جهت رفع مشکلات روانی-اجتماعی فعالیت می‌کنند. مربی گری نیازمند همدلی بیش تری است. مدرسان دانش را انتشار می‌دهند در حالی که مربیان به کارکنان کمک می کننند تا مهارت هایی را در خود ایجاد نمایند. آموزش، تدریس به افراد است تا آنچه را که نمی دانند چطور انجام دهند، را انجام دهند (روسینسکی ،۲۰۰۳ ).

در مربی گری دانش نزد فراگیر است نه مربی. قرار نیست مربی به فراگیر دانشی را منتقل کند. تفاوت دیگر مکالمه بین مربی و فراگیر است. سخن مربی برخلاف مدرس و منتور که در قالب جملات خبری همراه با بار دانش و تجربه است به صورت سوال است. سخن مربی این است:

شما چه کاری را تاکنون امتحان کرده اید؟ این کار چه نتیجه ای داشته است؟ چه کارهای دیگری می توانید انجام دهید؟ (سلطانی، ۱۳۸۹).

گفتن اینکه این تفاوت ها باعث می شود تا آموزش، مربی گری، منتورینگ و مشاوره کاملاً از هم متفاوت شوند، اشتباه است. شباهت زیادی بین آن ها وجود دارد و در نتیجه تصمیم گیری ‌در مورد اینکه کدام روش بهترین روش است، دشوار و سخت می‌باشد. علی رغم آنکه مربی گری اقدامی مؤثر و مفید برای بسیاری از موقعیت هاست، اما مربی گری همیشه بهترین و تنها راه حل نمی باشد. دیگر رویکردهای آموزشی همچون منتورینگ، مشاوره، مدیریت عمومی عملکرد^[۵۲] گاهی اوقات در بهبود و ارتقا دادن عملکرد کاری افراد موثرتر خواهند بود (ریا، بیورز ، ۲۰۱۰ )

جدول ۷-۲: تفاوت مربی گری، منتورینگ، آموزش مشاوره (ناسا، ۲۰۰۶)
مربی گری
منتورینگ
آموزش
مشاوره

فصل دوم: مروری بر مطالعات انجام شده

مربی بر موفقیت شخصی و حرفه ای و اینکه فرد تا چه حد بر تحقق اهدافش و دستیابی به آنچه که می‌خواهد، قادر و توانا است، تمرکز دارد. مربی گری، در شناسایی مشکلات و موانع و اعمال اقداماتی جهت از میان برداشتن این موانع، آینده محور و هدفمند است. در مربی گری، دانش در اختیار فردی است که تحت مربی گری قرار می‌گیرد.

مربی می‌گوید که من می دانم چطور به شما کمک کنم استراتژی های یادگیری را شناسایی و طراحی کنید و اقداماتی را که برای شما بهترین است به کار بندید.

منتور دانش، اطلاعات و رهنمودهایی مبتنی بر تجاربش را ارائه می‌کند. تمرکز و تأکید بر انتقال دادن رهنمودهایی است که به منتور کمک ‌کرده‌است تا در موقعیتی مشابه در گذشته موفق باشد.

منتور می‌خواهد بگوید که تجربه من این است که شما این کار باید این طور انجام دهید.

مدرس، یک برنامه ساختارمند و مبتنی بر دانش فردی و شخصی ارائه می‌دهد. تمرکز و تأکید بر فراگیری دانش و مهارت های خاص و مشخص است. دانش در اختیار مدرس است.

مدرس می‌خواهد بگوید که این چیزی است که من ‌در مورد این موضوع می دانم.

مشاور، توصیه مشورت تخصصی ارائه می‌دهد و تأکید و تمرکز بر دستیابی به تخصص فنی خاص است.

مشاور می‌خواهد بگوید که من می دانم چطور باید انجام شود و شما باید این مقدار به من بپردازید تا به شما بگویم.

مربی بر موفقیت شخصی و حرفه ای و اینکه فرد تا چه حد بر تحقق اهدافش و دستیابی به آنچه که می‌خواهد، قادر و توانا است، تمرکز دارد. مربی گری، در شناسایی مشکلات و موانع و اعمال اقداماتی جهت از میان برداشتن این موانع، آینده محور و هدفمند است. در مربی گری، دانش در اختیار فردی است که تحت مربی گری قرار می‌گیرد.

مربی می‌گوید که من می دانم چطور به شما کمک کنم استراتژی های یادگیری را شناسایی و طراحی کنید و اقداماتی را که برای شما بهترین است به کار بندید.

منتور دانش، اطلاعات و رهنمودهایی مبتنی بر تجاربش را ارائه می‌کند. تمرکز و تأکید بر انتقال دادن رهنمودهایی است که به منتور کمک ‌کرده‌است تا در موقعیتی مشابه در گذشته موفق باشد.

منتور می‌خواهد بگوید که تجربه من این است که شما این کار باید این طور انجام دهید.

مدرس، یک برنامه ساختارمند و مبتنی بر دانش فردی و شخصی ارائه می‌دهد. تمرکز و تأکید بر فراگیری دانش و مهارت های خاص و مشخص است. دانش در اختیار مدرس است.

مدرس می‌خواهد بگوید که این چیزی است که من ‌در مورد این موضوع می دانم.

مشاور، توصیه مشورت تخصصی ارائه می‌دهد و تأکید و تمرکز بر دستیابی به تخصص فنی خاص است.

مشاور می‌خواهد بگوید که من می دانم چطور باید انجام شود و شما باید این مقدار به من بپردازید تا به شما بگویم.

دلایل افزایش شهرت و رواج مربی گری