۲-۴ مفهوم رقیب محوری

نارورواسلی تردرسال۱۹۹۰رقیب محوری به معنای درک مداوم قابلیت ها ‌و راهبردهای رقبا ی عمده بالقوه ‌و فعلی که نیازهای مشتریان هدف سازمان ‌را تامین می کندواستفاده ازآن دانش(دانش شناخت رقبا)درراستای ‌ایجاد ارزش برترمشتری است دیویس رقیب محوری را به عنوان شناسایی نقاط قوت وضعف،توانایی ها واستراتژی های رقبا،به نحوی که بتوان ‌در مقابل‌ فعالیت های آن هاواکنش نشان داد،تعریف ‌کرده‌است. مارتین گنسواگراواستبان ‌معتقدند که رقیب محوری تلاشی برای جمع‌ آوری وانتشاراطلاعات درموردرقبای شرکت های بازارمحورمی باشد . هرشرکت،اعم از این که رهبربازارباشدیا برتری طلب یا تمرکزدهنده،بایدیک خط مشی بازاریابی داشته باشد.خط مشی که بتوانددرمقابل رقبا،جایگاه شرکت رامستحکم کند.شرکتهابایدهمواره خط مشی های خودرا باشرایط درحال تغییرمحیط رقابتی همسازسازند.شرکت رقیب محور،شرکتی است که اعمال وفعالیت های خودراشدیداتحت تاثیرکنش هاوواکنش های رقبا تنظیم می‌کند.درچنین وضعیتی،شرکت رقیب محوروقت خودرابیشترصرف پیگیری حرکات رقبا ومقوله مهم ‌بازار می کندومی کوشدخط مشی هایی رابیابدکه بتواندبرضدایشان به کاربندد. دیویس درسال۲۰۰۰ ابعادمشتری محوری رادردوقسمت تجزیه وتحلیل رقیب وواکنش ‌در مقابل‌ رقبا بیان ‌کرده‌است

گاهی شرکت‌ها بر مبنای نقاط ضعف و قوت خود نسبت به رقبا و تحلیلی که از استراتژیهای رقیب دارند برنامه ریزی می‌کنند. Heiens Richard A. (2000)

هنگامی که یک کسب و کارگرایش رقیب محوری را در پیش می‌گیرد به طور دائم نقاط قوت و ضعف رقبا خود را ارزیابی مجدد می‌کند . این ارزیابی عملکرد می‌تواند شامل ؛ بهره وری تولید، قیمت گذاری، زمان تحویل، رضایت مشتری، نوآوری، حفظ کارمند و سهم بازار باشد. در یک سیستم اقتصادی رقابتی، هر نهاد اقتصادی است در تلاش برای به حداکثر رساندن مزایایی برای خود در هزینه از رقبای خود است. برای شرکت هایی که به طور کامل با کسب و کارهای دیگر در معامله هستند، برای مثال عمده فروشان و فروشندگان مواد خام، تجزیه و تحلیل رقبا از بازاریابی و یا مشخصات عمومی از اهمیت بیشتر برخوردار است .

۲-۵ مفهوم هماهنگی بین وظیفه ای

‌بر اساس نارورواسلی تر درسال۱۹۹۰هماهنگی بین وظیفه ای به معنای هماهنگ بودن همه ی وظایف سازمان وبهره برداری ازاطلاعات مشتری ‌و بازار به منظورخلق ارزش برای مشتری است.همچنین تسی وهمکارانش هماهنگی بین وظیفه ای راانتشاراطلاعات مربوط به مشتریان ‌و رقبا بین همه ی ‌افراد و بخش های سازمان به منظورایجادبینش صحیح ازنیازهاوخواسته های مشتری وبرنامه ریزی جهت فایق آمدن ‌در رقابت بیان کردند.آن ها هماهنگی بین وظیفه ای ‌را در چهار قسمت،همبستگی بین وظیفه ای در تدوین استراتژی،سهیم کردن دیگر واحدهای سازمان درمنابع،انتشار اطلاعات درمیان کلیه ی واحدها وهماهنگی کلیه واحدها درجهت خلق ارزش برای مشتری بیان کرد ه اند.

۲-۶ عملکرد مالی چیست

ارزیابی عملکرد مالی غالبا مبتنی بر صورت های مالی است و تحلیل های مالی ،اطلاعات گرانبهایی را در خصوص روندها ، همبستگی ها ، کیفیت ، سود ، درآمد هر سهم و در نهایت نقاط قوت و ضعف شرکت ها و چگونگی وضعیت مالی آن ها را ارائه می‌کند (زیری ،۱۹۹۴ ) وقتی صحبت از ارزیابی عملکرد شرکت ها به عمل می‌آید ،بیشتر نگاه ها به روی عملکرد مالی شرکت ها منعطف می شود ، چنین رویکردهایی که به رویکردهای سنتی در ارزیابی عملکرد شرکت ها معروف هستند تنها به یک جنبه از فعالیت های شرکت می پردازد . تجزیه و تحلیل صورت های مالی ابزارها و تکنیک هایی هستند که تحلیل گر را قادر می‌سازد تا صورت های مالی و عملیاتی شرکت را با هم مقایسه کرده و به طور کلی وضعیت مالی و عملیاتی شرکت را ارزیابی نموده و نیز ریسک های بالقوه آتی را برآورده نماید (اسماعیل پور ،۱۳۷ )ارزیابی عملکرد نشان می‌دهد که چه کارهایی طبق برنامه و اهداف پیش نمی رود همچنین ارزیابی نشان می‌دهد در چه مواردی کار خوب پیش نمی رود ‌بنابرین‏ می توان به موقعیت های بعدی دست یافت . (مدنی محمدی ،۱۳۸۵ ) . عملکرد مالی‌ واحد تجاری‌ دربرگیرنده‌ بازده‌ حاصل‌ از منابع‌ تحت‌ کنترل‌ واحد تجاری‌ است‌. اطلاعات‌ درباره‌ عملکرد مالی‌ درصورت‌ سود و زیان‌ و صورت‌ سود و زیان‌ جامع‌ ارائه‌ می‌شود. صورت سود و زیان،منبع اطلاعاتی اصلی تأمین‌ نیاز استفاده‌ کنندگان صورت‌های مالی ‌در مورد عملکرد شرکت است.اما این صورت مالی به دلیل انعکاس‌ ندادن بعضی از رویدادهای با اهمیت،در مجموع‌ نمی‌تواند تصویر کاملی از حساب‌ها ارائه کند.به عبارت‌ دیگر،امکان کسب شناخت کاملی از عملکرد شرکت با بهره گرفتن از این صورت به تنهایی وجود ندارد.

صورت‌ سود و زیان‌ حداقل‌ ۱۰ قلم اصلی‌ زیر را شامی می شود :درآمدهای‌ عملیاتی‌ ،هزینه های‌ عملیاتی‌ ،سود یا زیان‌ عملیاتی‌ ،هزینه های‌ مالی‌ ،سایر درآمدها و هزینه های‌ غیرعملیاتی‌ ،مالیات‌ بردرآمد ،سود یا زیان‌ فعالیت‌های‌ عادی‌ ،اقلام‌ غیرمترقبه‌ ،سهم‌ اقلیت‌ ،سود یا زیان‌ خالص .

معیارهای اندازه گیری عملکرد را با توجه به مفاهیم حسابداری و مفاهیم اقتصادی می توان به دو دسته حسابداری و اقتصادی تقسیم کرد. در معیارهای حسابداری، عملکرد شرکت با توجه به داده های حسابداری ارزیابی می شود در حالی که در معیارهای اقتصادی، عملکرد شرکت با توجه به قدرت کسب سود دارایی های موجود و سرمایه گذاری بالقوه و با عنایت به نرخ بازده و نرخ هزینه سرمایه ارزیابی می‌گردد.معیارهای حسابداری ارزیابی عملکرد شرکت عبارتند از:

معیارهای حسابداری ارزیابی عملکرد شرکت عبارتند از:سود[۱]، رشد سود[۲]، سود تقسیمی[۳]، جریان های

نقدی[۴]، سود هر سهم[۵] و نسبت های مالی (شامل

ROA[6] ،ROE[7]،P/E[8]، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری[۹] سهام و نسبت Q توبین[۱۰]).معیارهای اقتصادی ارزیابی عملکرد شرکت عبارتند از :ارزش افزوده اقتصادی[۱۱] (EVA)، ارزش افزوده بازار[۱۲](MVA) و ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده[۱۳] (REVA).(جهانخانی و سجادی، ۱۳۷۴).

۲-۶-۱ معیارهای حسابداری

معیارهای حسابداری به دو دسته تقسیم می‌شوند، دسته اول مبتنی بر اطلاعات حسابداری هستند و دسته دوم بر اطلاعات حسابداری و اطلاعات بازار مبتنی می‌باشند. (جهانخانی و سجادی، ۱۳۷۴)

۲-۶-۲ معیارهای مبتنی بر اطلاعات حسابداری

که عمدتاًٌ با بهره گرفتن از اطلاعات تاریخی موجود در صورت های مالی اساسی و یادداشت های همراه، عملکرد شرکت را اندازه گیری می‌کنند. این معیارها شامل سود، سود هر سهم، نرخ رشد سود، تقسیم سود، جریان های نقدی آزاد، نرخ بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) و نرخ بازده دارایی ها (ROA) می‌باشند. (جهانخانی و سجادی،۱۳۷۴)

۲-۶-۳ مفهوم سود

سود حسابداری عبارت از درآمدها منهای هزینه ها می‌باشد. در طول یکسال مالی شرکت با توجه به فعالیت هایی که انجام می‌دهد، درآمد تحصیل می‌کند. از طرفی شرکت برای تولید محصولات و ارائه خدمات مبالغی هزینه متحمل می شود. در پایان سال مالی به منظور تعیین عملکرد شرکت، درآمدها و هزینه های مربوطه با هم مطابقت داده می‌شوند تا معلوم شود که شرکت در سال مالی مذکور چقدر سود تحصیل نموده است. ‌بنابرین‏ سود می‌تواند روشی برای ارزیابی عملکرد شرکت باشد. (جهانخانی و ظریف فرد، ۱۳۷۴)

۲-۶-۴ مفهوم نقدینگی