بررسی‌ها نشان می‌دهد که بار تکفل منطقه ۴ شیراز در سال ۱۳۷۵ معادل ۳۵/۴ نفر بود. این سنجه برای شهر شیراز معادل ۲/۴ بود. مقایسه دو سنجه فوق نشان می‌دهد که با فرض یکسان بودن متوسط درآمد شاغلین منطقه ۴ با متوسط شهر شیراز، هر فرد شاغل درآمد در منطقه ۴ درآمد خود را بین افراد بیشتری تقسیم می‌کند و هزینه های افراد بیشتری را تقبل می‌کند. این خود به معنی سکونت اقشار متوسط به پائین در منطقه ۴ شیراز دارد.

بررسی بارتکفل در محلات منطقه ۴ که در نقشه شماره ۸ آمده است، نشان می‌دهد که محله ۲۱ با بارتکفل ۵ بیشترین بارتکفل را دارد. پس از این محله، محله ۵ با ۸/۴ نفر و محله ۲ با ۷۲/۴ نفر قرار دارند. در مقابل محله ۱۱ با بارتکفل ۸/۱ و محله ۱۶ با بارتکفل ۳۵/۳ کمترین بار تکفل را ‌داشته‌اند. هرچند غیر طبیعی بودن بار تکفل محله ۱۱ و ۲۱ ناشی از مسکونی نبودن این محلات است.

گروه‌بندی اجتماعی

(گروه‌های عمده شغلی و وضعیت شغلی در سال ۱۳۷۵ و مقایسه آن با شهر)

برای بررسی گروه‌بندی اجتماعی از جداول آماری سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۷۵ بهره گرفتیم. در اینجا ذکر دو نکته حائز اهمیت است. اول اینکه، این جداول تنها در محدوده‌های منطقه در دسترس است و در محدوده‌های حوزه و بلوک در دسترس نیست. لذا مطالعات این بخش در سطح کل منطقه صورت می‌گیرد و امکان پهنه‌بندی در محلات وجود ندارد. از سوی دیگر، از آنجا که نه تنها منطقه ۴ در سال ۱۳۶۵ وجود نداشت، بلکه شیراز از نظر آماری از دو منطقه آماری تشکیل شده بود، و اطلاعات جداول سرشماری سال ۱۳۶۵ در محدوده ۲ منطقهفوق وجود داشت که عملاً به دلیل اختلافات طبقات اجتماعی سکونتی بین مناطق امکان بازسازی برای مناطق نیز وجود نداشت، تنها به سرشماری سال ۱۳۷۵ بسنده نمودیم و بررسی روندی انجام نشد. ضمن اینکه تحولات اجتماعی سال‌های اخیر به اندازه‌ای بوده است که عملاً گروه‌بندی سال ۱۳۶۵ غیر قابل استناد می‌شود. ‌بنابرین‏ تنها به بررسی گروه‌بندی اجتماعی سال ۱۳۷۵ منطقه و مقایسه آن با شهر شیراز بسنده شد.

برای این منظور از گروه‌بندی گروه‌های عمده شغلی و وضعیت شغلی و گروه‌های عمده فعالیت شاغلین بهره گرفتیم.

بررسی گروه‌های عمده شغلی شاغلین ساکن منطقه و مقایسه با شهر

در سال ۱۳۷۵ منطقه ۴ شهرداری شیراز محل سکونت ۴۳۰۴۹ نفر شاغل بود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که از این تعداد ۰۹/۲۴ درصد صنعتگر، ۴۴/۱۴ درصد متصدیان ماشین‌آلات، ۹۴/۱۲ درصد متخصصان و ۰۳/۱۲ درصد کارکنان خدماتی و فروش بودند. سهم بقیه گروه‌های شغلی کمتر از ۱۰ درصد بود. بررسی فوق در شهر شیراز نشان می‌دهد که از مجموع ۲۵۰۶۳۸ نفر شاغل شهر شیراز، ۴۳/۲۱ درصد صنعتگر، ۸۱/۱۳ درصد کارکنان خدماتی و فروش، ۷۶/۱۲ درصد متخصص، ۸۴/۱۲ درصد سایر و اظهار نشده (عمدتاًً نظامی‌ها که در گروه‌بندی شغلی تحت اظهارنشده آورده می‌شوند.) و ۷۲/۱۱ درصد متصدیان ماشین‌آلات بودند.

مقایسه ترکیب گروه‌های شغلی شاغلین ساکن در منطقه ۴ با گروه‌های شغلی شاغلین شهر شیراز، موقعیت منطقه را در اسکان گروه‌های عمده شغلی نشان می‌دهد. این امر نشان می‌دهد، علی‌رغم اینکه در منطقه ۴ نیز همانند کل شهر، تقریباً از هر قشری ساکن وجود دارد، که خود از گستردگی منطقه و شمول منطقه بر بخش‌هائی از مناطق متوسط به بالای شهر نظیر میدان معلم و اطراف آن و در مقابل مناطق حاشیه‌ای و متوسط به پائین نشین نظیر میان‌رود و … نشأت می‌گیرد، اما به نسبت متوسط شهر شیراز سهم سکونت صنعتگران، متصدیان ماشین‌آلات، متخصصان، تکنسین‌ها و کارمندان اداری در منطقه بیشتر است. به عبارت دیگر، گروه‌های اخیر منطقه ۴ را بیش از سایر مناطق برای سکونت خود انتخاب کرده‌اند. نمودار شماره ۴-۳ مقایسه ترکیب گروه‌های شغلی منطقه ۴ و شهر شیراز را نشان می‌دهد.

    1. – برای تلفیق دانه‌بندی قطعات مسکونی و عرض ‌دسترسی‌ها از نرم افزار GIS (Arcmap, Arcview) استفاده شده است. ↑

    1. – منطقه ۲۱ به دلیل نداشتن ساختمان مسکونی و به تبع آن جمعیت ساکن در جداول لحاظ نشده است. ↑

    1. ستون کمبود مربوط به جدول شماره ۵ تا ۹ می‌باشد. ↑

    1. اعداد منفی بیانگر وجود اراضی مازاد بر نیاز می‌باشد که در جمع هزینه تملک زمین محاسبه نشده‌اند. ↑

    1. ستون کمبود مربوط به جدول شماره ۵ تا ۹ می‌باشد. ↑

    1. اعداد منفی بیانگر وجود اراضی مازاد بر نیاز می‌باشد که در جمع هزینه تملک زمین محاسبه نشده‌اند. ↑

    1. ستون کمبود مربوط به جدول شماره ۵ تا ۹ می‌باشد. ↑

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...